ni Fr. Robert Reyes - @Kapaayapaan / Patakbo-takbo | October 10, 2021
Ibang-iba na ang Senado ngayon kumpara sa Senado noong simula ng administrasyong ito. Wala pang isang taon pagkalipas ng pambansang halalan noong Mayo 2016, naipakulong na si Senator Leila de Lima. At napakalinaw kung bakit ganun na lang kabilis ang panggigipit at pagtugis sa senadora mula sa mga hearings sa Kongreso hanggang sa pag-isyu ng arrest warrant laban sa kanya batay sa hindi pa napapatunayang alegasyong “sangkot ito sa ilegal na droga.” Tahimik ang karamihan ng mga senador. Iilan lang ang tumututol, kasama na sina Drilon, Hontiveros at Pangilinan.
Nang nagsimula ang trabaho ng Senado ng ika-18 Kongreso, malinaw ang hindi madaling trabaho ng oposisyon dahil aapat lang ito laban sa dalawang pung kasama o sumusuporta sa Administrasyon.
At dahil kasisimula pa lamang ng termino ng bagong pangulo, na mabangung-mabango pa sa mga sumuporta sa kanya, tahimik, pigil at sukat na sukat ang pananalita at pagkilos ng mga senador. Hindi man pinatawag ng Pangulo ang mga senador sa Malacañang o pinigilan ang mga ito na magsalita o makialam malinaw na malinaw na wala kundi ang apat na Senador ng oposisyon ang nagsasalita at naninindigan sa malinaw na isyu na naghuhumiyaw na mabigyang-pansin. Nang sinimulan nang murahin,insultuhin at paratangan ng kung anu-anong akusasyon si Sen. Lima hindi pinagtanggol ito ng nakararami sa mga senador na bumubuo ng Senado. Kaya patuloy ang mga planadong pangyayari na humantong sa madilim na araw ng pag-aresto sa inosenteng senador noong ika-24 ng Pebrero 2017.
Mabilis ang mga pangyayari mula nang ihain ang senadora noong ika-13 ng Hulyo 2016 ang Senate resolution na imbestigahan ang mga kaso ng Extrajudicial Killings noong Mayor ng Davao si Rody Duterte.
Mula noon sunud-sunod na ang demolition job laban sa senadora. Inilabas na ang kaugnayan nito sa kanyang dating drayber na diumanong kumukolekta ng donasyon mula sa mga drug lords para sa kanyang kampanya sa pagka-senador. Lumabas din ang matrix na sinasangkot ito sa ilegal na droga hanggang sa tumestigo na rin ang mga high-profile drug convicts sa New Bilibid Prison sa Muntinlupa laban sa Senadora.
Tinanggal pa rito ang Committee on Justice and Human Rights nang imungkahi ni Senador Manny Pacquiao na ibakante ang buong Kumite. Kaya pinalitan ni Senador Dick Gordon ang Senadora sa pamumuno sa saturang kumite.
At ngayon, isa-isa nang umaalma ang mga tahimik na senador noong batang-bata pa ang kasalukuyang administrasyon. Hindi lang matanda na at halos matatapos na ang termino ng Pangulo, ngunit tila takot na takot na ito dahil sa patuloy na pag-uungkat ng posibleng kaugnayan nito sa iskandalo ng bilyones na korupsiyon ng Pharmaly.
Simula pa lamang ng pangangampanya nang magbitiw na ng maaanghang na salita ang isang kandidato sa pagka-Pangulo laban kay VP Leni Robredo at tinawag itong peke dahil sa pagpili nito ng kulay ng kanyang kampanya.
Ito ang problema, matagal nang pinagtatalunan ang kulay ng pulitika. Pula, dilaw, blue, green, violet o pink ba ito? Ang kulay ba ng pulitika ang higit na mahalaga o ang kulay ng katotohanan.
Ang kumukulay sa pulitika ay ang pagtingin at kahandaang ipagtanggol, panindigan, ipaglaban at higit sa lahat isabuhay ang katotohanan.