Hinaing ng mga healthworkers, ‘wag balewalain

@Editorial | April 11, 2021

Sasaklolo na ang mga doktor at nurses mula Visayas sa mga ospital sa Metro Manila. Kaugnay nito, makatatanggap umano ng P70, 000 cash incentives ang 50 doktor at nurses na nagboluntaryong magtrabaho nang tatlong buwan laban sa tumataas na kaso ng COVID-19. Bukod pa ito sa buwanang sahod, iba pang cash incentives at buwang supply ng vitamins at wearable air purifier.

Itatalaga ang mga health workers sa mga ospital sa National Kidney Transplant Institute, Jose Reyes Memorial

Medical Center, Lung Center of the Philippines, Rizal Medical Center at Tondo Medical Center.

Sa ganitong sitwasyon wala talaga tayong ibang aasahan kundi ang isa’t isa.

Kasunod ng COVID-19 pandemic, mas nakita natin ang kahalagahan ng mga healthcare workers. Sila talaga ang

pangunahing nagbubuwis ng buhay sa panahong ito. Batay sa tala, umaabot na sa kabuuang 16, 266 ang bilang ng mga healthcare workers na tinamaan ng COVID-19 sa bansa at 83 ang nasawi dahil sa virus infection. Ayon sa Department of Health (DOH), ang mga nurse pa rin ang nangunguna sa kanilang hanay na nagkaka-COVID-19, sinundan ng mga doktor, nursing assistant at medical technologists.

Kasabay nito, nakikita na rin natin ang matinding kakulangan sa mga health workers, kaya nga kinailangan

nang magpasaklolo mula sa mga nagseserbisyo sa ibang lugar.

Sana, habang nilalabanan natin ang pandemic ay nakakagawa na rin ng paraan ang kinauukulan kung paano

mareresolba ang problemang ito.

Pakinggan din sana ang kanilang mga hinaing. Sa pamamagitan nito ay kahit paano, naibabalik din natin ang

pag-aalaga at paglilingkod na kanilang ibinibigay para sa bayan.

COVID-19, walang pinipiling edad, mga bagets ‘wag pakampante

@Editorial | April 10, 2021

Nakaaalarma ang ulat na marami nang bilang ng mga mas batang nasasawi dahil sa COVID-19.

Ayon sa Department of Health (DOH), karamihan sa mga nadadapuan ng nasabing virus ay nasa edad 20 hanggang 49. Sa nasabing edad, malaki ang pagkakataon na sila’y namamatay.

Mas marami umano ang bilang ngayong taon ng nasabing age group na nadadapuan ng COVID-19 kumpara noong nakaraang taon.

Kaya pag-uusapan ng DOH at ng Inter-Agency Task Force for the Management of Emerging Infectious Disease, kung anong industriya ang papayagang magpatupad na ng work-from-home.

Samantala, ilang health experts naman ang nagpahayag na kaya dumami ang mga mas batang nagkaka-COVID-19 ay dahil sa pagbalewala pa rin sa minimum health protocols.

Ito ang mahirap sa kalabang hindi nakikita. Wala tayong ibang magagawa kundi ang mag-ingat at palaging sundin ang mga payo ng kinauukulan.

Kung nasa trabaho ang banta ng sakit, kailangang mas paigitingin ang mga ipinatutupad na health protocols — mula sa pagsunod sa social distancing, pagsusuot ng facemask at face shield hanggang sa regular na paglilinis at pag-disinfect. Kung kakayanin naman ang work-from-home at hindi malalagay sa alanganin ang operasyon, gawin na pansamantala.

Gayunman, kung ang pag-iisip, eh, porke bata pa ay hindi tatablan ng COVID-19, mas malaking problema ‘yan. Tulad ng sinasabi sa report, dumarami na rin ang nadadale sa virus na mas bata. Kaya, please lang, huwag pasaway. Kung paano mag-ingat ang matatanda, buntis at maysakit, ganundin ang lahat. Tayong mas bata ang higit na inaasahang aalalay sa kanila, kaya mas ingatan natin ang sarili laban sa COVID-19 at iba pang sakit.

Buwis-buhay na naman sa ayuda

@Editorial | April 09, 2021

Kumusta ang bigayan ng ayuda?

Tulad din ba sa isang barangay na dinagsa? Kung saan grabe ang pila, dikit-dikit, pati ang mga senior citizens at buntis, naglabasan at inabot na ng hatinggabi ang bigayan.

Parang walang COVID-19. Nakalimutan na ang ipinatutupad na enhanced community quarantine (ECQ). Dedma sa physical distancing at curfew.

Nakapanlulumo dahil hindi naman ito ang unang pagkakataon na nagkabigayan ng ayuda, pero marami pa rin ang pasaway at palpak na naman ang sistema ng distribusyon.

Naulit lang ang kaguluhan noon, kailan ba tayo matututo?

Nariyan na ang listahan, tukoy na ang bilang, hindi ba uubra na mag-isip ng ibang paraan na hindi na kailangang dumagsa sa isang lugar ang mga tatanggap ng ayuda?

Kung inaasahan na natin na libu-libo ang magpupuntahan, bakit hindi na lang idinaan sa padala tulad sa ibang lugar? Isang text lang, maipamimigay na ang ayuda. Hindi na kailangang pumila nang mula umaga hanggang hatinggabi, maiiwasan pang malantad sa banta ng anumang sakit.

Sistema talaga ang isa sa mga nagiging problema tuwing nagkakaroon ng ganitong gawain.

At bilang mga lider, sa inyo nakasalalay ang magiging pagkilos ng inyong mga nasasakupan. Sumusunod lang naman sila sa kung ano ang inyong sasabihin. Maaaring hindi maiwasan ang mga matitigas ang ulo, pero sa kabuuan kayo pa rin ang susundin ng karamihan at patunayan ninyong may batas at mga panuntunang dapat sundin.

Sana, sa pagpapatuloy ng pamimigay ng ayuda ay hindi na maulit ang buwis-buhay na mga eksena para sa ayuda.

Anong mangyayari sa isa o apat na libong piso kung ang kapalit ay pagkakasakit?