ni Fr. Robert Reyes @Kapaayapaan / Patakbo-takbo | August 5, 2024
Gaano kahalaga ang kalusugan? Alam ng lahat ang kasabihang, “When wealth is lost, something is lost but when health is lost everything is lost!”
Ganyang kahalaga ang kalusugan sapagkat kung merong kalusugan o malusog tayo, marami tayong magagawa. Maaalagaan din natin ang sarili at ating pamilya, at ang ibang tao, kaya kailangan nating bigyan ng atensyon.
Makapaghahanapbuhay tayo at makakaya natin ang napakaraming nagagawa ng sinumang malakas at walang karamdaman. Subalit, kung tayo ay may sakit, mahina at nakaratay na sa banig ng karamdaman, tiyak na wala tayong magagawa. Darating tayo sa punto na maski na ang ating sarili ay hindi na natin kayang alagaan. Kakailanganin natin ang iba para tulungan tayong gawin ang mga personal na bagay katulad ng pagligo, pagpunta sa toilet, pagbihis at marami pang iba.
Kaya ganito na lang ang hinagpis ng taumbayan nang nabalitaang ililipat ang P90 bilyon na “labis” sa pondo ng PhilHealth sa kaban ng bayan (National Treasury). Napakahalaga ng PhilHealth maski na kaunti ay nakakatulong pa rin ito. Ang lahat ng may sakit na nakapila sa mga public hospital tulad ng East Avenue Medical Center, Philippine General Hospital, Quirino General Hospital, at iba pang ospital ng bayan sa iba’t ibang lalawigan at siyudad.
Sinumang mahihirap na pumipila sa mga ospital ng bayan ay maraming dalang papeles, mula PhilHealth ID, guarantee letters ng mga senador, guarantee letter ng mayor, pati na marahil ng barangay captain. Halos walang perang dala ang mga ito kundi mga papeles na nagpapatunay na “indigent” o talagang walang-wala ang mga pasyente.
Pati ang kahirapan ay kailangang patunayan. Ito naman ang kahalagahan ng indigency certificate mula sa barangay na laging bitbit ng pasyenteng mahirap kahit saan magpunta.
Noong nagtatrabaho pa ako sa Hong Kong bilang overseas Filipino worker (OFW), nakita ko ang tuwa ng ating mga kababayang domestic helper sa pagtanggap nila ng medical assistance na halos kumpleto na at wala na talaga silang babayaran. Napakaimportante ng ‘medical insurance’ higit sa medical assistance. Sa Hong Kong at sa iba’t ibang maunlad na bansa, pati ang mga Pinoy o sinumang taga-ibang bansa, basta merong malinaw na working visa ikaw ay makatatanggap ng medical insurance na gagarantiya sa libreng operasyon at gamot. Kaya nabuo namin sa Hong Kong ang Buhay Ka (Buo, Bukas, Laging Handang Umalalay sa Kapwa) Cancer Support Group.
Maganda noong 2007 hanggang 2010 (panahon na nagtrabaho tayo sa HK) ang Universal Health Care para sa lahat ng residente mula sa mga taga-HK hanggang sa mga dayong OFW at DH. Napakaliit ng singil sa ating mga kababayan mula diagnosis hanggang operasyon at chemotherapy sa hulihan. Ang mahalaga rin para sa ating mga kababayan ay makatagpo ng mabait na amo na hindi sila ite-terminate o isesesante kapag nagkasakit sila, nagka-cancer o anumang maselang sakit. At kung hindi masyadong mabait ang amo, kung malaman nitong may cancer ang kanilang DH, walang dalawang salita, pauuwiin na ito sa ‘Pinas.
At bakit nagkaroon ng Universal Health Care ang Hong Kong?
Una, malinaw ang batas hinggil sa Universal Health Care at sinusunod ito. Pangalawa, hindi pinaglalaruan ang pondo ng Universal Health Care program. Pangatlo, kontrolado ang korupsiyon o pagnanakaw ng kaban ng bayan sa HK. Kapag nahuli ang opisyal na korup sa pera ng bayan, mabilis ang kulong nito. Pang-apat, merong programa ang pamahalaan para itaguyod ang kalusugan kaya kung may nararamdaman ang OFW o DH, malaya itong magtungo sa anumang ospital na pampubliko para magpatingin.
May idinagdag si Billy Graham sa binanggit nating kasabihan. Sabi ni Graham, “When wealth is lost, nothing is lost; when health is lost, something is lost; when character is lost, all is lost.”
Salamat kay dating Usec. Cielo Magno ng Department of Finance, Dr. Minguita Padilla at mga kasama sa inyong paghain ng petisyon sa Korte Suprema na pigilin ang paglipat ng P90 bilyon mula sa pondo ng PhilHealth tungo sa kaban ng bayan o ng DoF.
Alam namin na hindi lang ninyo pinipigilan ang paglipat ng napakalaking pondo mula PhilHealth tungo sa DoF, pinipigilan din ninyong mapunta sa mali o bulsa ng kung sinumang mataas at malakas ang pera para sa mga may karamdaman at nangangailangang mga kababayan nating mahihirap. Tama si Billy Graham na kapag nawala ang pera, mayroong nawala, pero kapag nawala ang kalusugan, malaki o lahat ay nawawala. At tamang-tama ang kanyang idinagdag, kung mawala ang katinuan ng pagkatao (character) lahat ay mawawala.
Hindi ba’t parang ganito ang tila mga walang katinuan sa pamahalaan kung bakit napakalaking pondo ang nawawala, nasasayang at napupunta sa hindi dapat mapuntahan?
Comments