Bakit laganap pa rin ang kahirapan at kagutuman?

ni Fr. Robert Reyes @Kapaayapaan / Patakbo-takbo | November 11, 2023

“Hinay-hinay basta kanunay!” Isa ito sa wikang Cebuano na magandang payo at “slowly but surely” ang katumbas naman sa Ingles.

Sa karaniwang pag-unawa ang ibig sabihin nito ay hindi kailangang magmadali basta’t tuluy-tuloy at matiyagang ginagawa ang isang bagay matatapos at matatapos ito.

Ngunit, iba ang pakahulugan nito kapag tiningnan natin ito sa “punto de vista” o sa pananaw ng pananampalataya. Magtatagumpay tayo sa anumang gawin natin mabilis man o mabagal kung gagawin natin ito ng buong tiwala sa Diyos. Kung kikilalanin natin na ang anumang ginagawa natin ay nagsisimula, nagpapatuloy at matatapos sa tulong at pagpapala ng Diyos ay magaganap at matatapos ito.

Matagal-tagal na mula nang nabuo ang konsepto at plano ng LakaRun 500 o ang pagtatanim ng 500 “Pilgrim-Mission Crosses” para sa susunod na limang daang taon. Bandang Agosto ito ng 2019, ilang buwan pa bago tumama ang COVID-19 sa buong mundo.

Doon sa studio ni Willy Layug, ang kilalang iskultor ng Betis, Pampanga, napag-usapan ang pag-uukit ng kakaibang krus na sasagisag sa hamon ng bagong ebanghelisasyon sa susunod na 500 taon. Sa loob ng dalawang taon, sa darating na Marso 2021 magli-500 taon na mula nang dumating ang mga Kastilang Misyonero na nagtanim ng unang krus sa Cebu at nagdiwang ng unang misa sa isla ng Limasawa sa lalawigan ng Leyte.

Ipinaliwanag natin kay Willy na bagama’t matatapos na ang unang 500 taon ng pagpapalaganap ng ebanghelyo ng Panginoong Hesus Kristo, nakita na rin natin ang napakaraming mabuting nagawa sampu ng mga pagkakamali at pagkukulang ng Simbahang Katoliko sa bansang Pilipinas.

Oo nga’t tayo lang ang nag-iisang bansang Kristiyano sa bahaging ito ng mundo, napapaligiran tayo ng mga bansang laganap ang mga matatanda at malalaking relihiyon ng Islam, Buddhism, Hinduism. Mahalagang itanong kung lumulutang ang kakaibang tatak at pagkakakilanlan ng ating pagiging Kristiyano sa gitna ng mga bansang may ibang paniniwala.

Totoong Kristiyano ang karamihan sa mga mamamayan ng ating bansa, ngunit ano ang naidulot nito sa takbo ng ating pamahalaan at sa pag-uugali at kalidad ng partisipasyon ng karamihan ng mamamayan? Ano ang masasabi natin sa kaugnayan ng pananampalataya at pulitika sa buhay ng mga namumuno at pinamumunuan? Bakit laganap ang korupsyon, karahasan, panlilinlang at pananamantala sa lahat ng antas at sangay ng lipunan? Bakit sa kabila ng kayamanan mula sa likas yaman hanggang sa talino at galing ng mga mamamayan ay laganap at lumalala pa ang kahirapan at kagutuman?

Kaya’t napag-usapan din namin ni Willy ang problema ng mahina at mababaw na pag-uunawa at pagsasabuhay ng pananampalatayang Kristiyano. Talagang naitanim ang unang krus sa Cebu, ngunit naitanim ba ito nang husto sa isip, puso, diwa at buong pagkatao ng mga tumanggap nito?

Kaya’t naging malinaw ang tunay na larawan at hamon ng ebanghelisasyon at katekismo sa mga darating na panahon, at sa susunod na 500 taon.

Dahil mahina at mabuway ang krus ng pananampalatayang Kristiyano ngayon, naisip namin ang panawagang, “Replant the Cross, Replant the Faith”. At dahil hindi maganda ang nangyayari sa ating bansa sa hindi magandang pamamahala naidagdag natin ang “Rebuild the Nation”. Kaya ang buong panawagan ay, “Replant the Cross! Replant the Faith! Rebuild the Nation!

Ganu’n nga ang naipaliwanag na hamon at misyon ng susunod na 500 taon sa pamunuan at mga residente ng Pope Francis Village sa baryo Diit, Tacloban City noong nakaraang Lunes, Nobyembre 6 at sa mga lider ng mag-aaral ng Visayas State University, Baybay, Leyte noong nakaraang Miyerkules, Nobyembre 8.

Pagkatapos ng paliwanag at palitan sa mga biktima ng Yolanda at sa mga batang mag-aaral, ipinagkaloob ang dalawang Pilgrim-Mission Cross of the Next 500 Years. Ilalagay ang isang krus sa tamang lugar sa gagawing bagong simbahan sa loob ng Pope Francis Village. Ilalagay naman sa isang nararapat na bahagi ng simbahan ng Holy Spirit sa tabi ng Visayas State University, Baybay, Leyte.

Ito ang naging tahimik ngunit makabuluhang paggunita na may pagtugon at pananagutan sa ika-10 anibersaryo ng Bagyong Haiyan o Yolanda.

Marami at malaki na ang pagbabago sa siyudad ng Tacloban at sa maraming bahagi ng kabisayaan makaraan ang 10 taon. Ngunit, sa kabila ng panlabas na pagbangon, paano na ang kalooban, pagkatao, pananaw, pag-uugali at lalim ng pananampalataya at pagmamahal sa Diyos at bansa ng bawat mamamayan?

Mas mahirap at malinaw na mas mahalaga ang paghuhubog at pagbuo ng bago at angkop na pagkatao, pagka-Kristiyano at maka-Diyos at pagka-Pilipino ng bawat mamamayan. Hindi madali ito ngunit kung magsisimula at magtitiyaga nang walang sawa at pagpapabaya, ito ay ating magagawa. At huwag kalimutang matatapos at magagawa ang lahat, hinay-hinay basta kanunay!