Salamat sa dalawang dekadang pagiging bahagi ng Bulgar!

ni Fr. Robert Reyes - @Kapaayapaan / Patakbo-takbo | November 26, 2022

Taong 2000 nang dalawin ako ng isang staff ng BULGAR sa parokya ng Banal na Sakripisyo sa UP Diliman. Isa ito sa mga kilalang tabloid pero sa kabila ng pagiging sikat, hindi ako pamilyar sa pahayagang ito noon. Kaya nang anyayahan akong magsulat sa naturang tabloid, hindi ako makasagot ng oo o hindi. Kaya’t humingi ako ng panahon upang makilala ang pahayagan, “Maaari bang bigyan ninyo ako ng dalawang linggo para makilala ang inyong pahayagan?” Pumayag ito at kinabukasa’y bumili ako ng kopya nito.

Nakailang araw akong pagbasa at pagsuri. Nakita ko ang iba’t ibang balita, usapin, tips (lotto, kalusugan, horoscope atbp) na malinaw na makatawag pansin sa masa, sa karaniwang mamamayan na uhaw sa balita at impormasyon. Mahusay at malaman ang pagkakasulat ng mga artikulo. Pero ang aking inaalala, hindi tiyak kung meron akong sapat na oras upang regular na makapag-ambag sa kanila. Makalipas ang dalawang linggo, tinawag ako ng staff na dumalaw sa akin, pero humingi ako ng paumanhin sapagkat hindi muna ako magsusulat para sa Bulgar.

Lumipas ang dalawang taon, muli akong tinawagan ng Bulgar upang muling anyayahang magsulat. Sa gitna ng sari-saring isyu na humahati sa ating bansa, lalo na sa karaniwang mamamayang Pilipino, pumayag na akong magsulat—nagsimula ako noong Nobyembre, 2002. Sa kasalukuyan, dalawang dekada na akong walang puknat na nagsulat para sa naturang pahayagan. Malaking tulong sa aking pagpapasya ang samu’t saring isyu at problema na humahati at gumugulo sa mamamayan. Katatapos lang ng EDSA Dos—pinalitan si dating Pangulong ‘Erap’ ng kanyang noo’y Bise Presidenteng si Gloria Macapagal-Arroyo.

Mula noon hanggang ngayon, maingat nating sinuri ang mga pangyayari sa kapaligiran. Nanatili akong nakaugnay sa masa na kadalasa’y biktima ng trahedya at maruming pamamahala.

Salamat BULGAR sa pagkakataong maging bahagi ng tinig para sa masa. Saan man tayo dalhin ng pagkakataon—mapadpad man panahon—China, Hong Kong; Puerto Princesa, Palawan at Santiago City, Isabela; Bagong Sirang, Catanduanes; Santa Ana, Cagayan; Liliw, Laguna; Barangay Pinyahan at Barangay Bahay Toro, Quezon City at saan pa ma’y nanatili tayong mulat at pumupulso.

Maraming salamat hindi lang sa BULGAR, kundi sa lahat ng nakasama natin sa paglalamay at pagbabantay; pakikibaka at pagpupunyagi; panalangin at maka-Diyos at mapayapang pagkilos para sa pagbabago.

Matagal na ang 20 years, ngunit sa salita ni San Francisco de Asis: Mga kapatid, wala pa tayong magagawa. Muli tayong magsimula!