Paalam at salamat, padre Efren Musngi, kaibigan sa pagka-pari at pagka-misyonero

ni Fr. Robert Reyes @Kapaayapaan / Patakbo-takbo | May 7, 2023

Sampung taon na ang lumipas nang ipinadala ako ng mga Pransiskano sa kanilang misyon sa Bgy. Rizal, Santiago City, Isabela.

Kakatapos ko pa lamang ng isang taong paghubog sa nobisyado ng Juan de Plasencia sa Liliw, Laguna. Handang-handa akong maglingkod bilang bago, ngunit hindi na batang misyonerong Pransiskano. Ito ang ikaapat na pagpapadala sa akin sa iba’t ibang mission-areas ng mga Pransiskano. Naranasan ko nang maglingkod sa Palanan, Isabela; Bagong Sirang, Catanduanes, at Santa Ana, Cagayan. Punumpuno ako ng masasaya’t makabuluhang karanasan bilang baguhang misyonero sa mga nabanggit na lugar ng misyon.

Nang nagsimula akong maglingkod bilang misyonero sa Rizal, Santiago, Isabela, natuwa akong makilala ang mga kapatid ng kaibigan kong si Fr. Efren Musngi na nakilala ko noong 1983 sa Roma, Italya. Taga-Santiago City, Isabela si Fr. Efren, at kung hindi pa ako naging Pransiskano, hindi ko marahil mararating ang bayang ito. Nagpapasalamat ako sa sampung taon mula 2013 hanggang ngayon na higit kong nakilala si Fr. Efren dahil sa naging kaugnayan ko sa kanyang mga kapatid.

Subalit, wala nang hihigit pa sa 40 taong pagkakaibigan namin ni Fr. Efren nang maglingkod kami sa OFW Community ng La Salette sa Roma noong 1983 hanggang 1987. Noon ko naunawaan ang kahalagahan ng Ministry to Migrant Filipino Workers.

Salamat kay Fr. Efren Musngi at Fr. Steve Munar, ang dalawang misyonerong pari ng Kongregasyon ng Our Lady of La Salette, nagkaroon ng karagdagang yaman at kabuluhan ang aking pag-aaral bilang estudyanteng pari sa Roma noong mga taong ‘yun.

Biglang nabuhay ang lahat ng masasaya’t makabuluhang alaalang ito nang nakatanggap ako ng text message mula kay Bona, ang doktorang kapatid ni Fr. Efren bandang alas2:00 ng madaling-araw noong Lunes, ika-1 ng Mayo. Ginulat ako ng tunog ng aking cellphone at nang tingnan ko ito, nakita ko ang isang kandila na may katabing bungkos ng mga bulakalak at ang mga katagang, “Thank you dear Koyang for everything. You may now rest in God’s peace.”

Napabalikwas ako sa aking higaan at dahan-dahang binasa ang lahat ng nakasulat sa mensaheng galing kay Bona. Madalian kong tinawag si Bona na umiiyak pa at walang tulog makaraan ang ilang oras ng pagpanaw ng kanyang mahal na kapatid. Nakiramay ako kay Bona at nakiusap ako na ipaabot niya ang aking pakikiramay sa buong Pamilya Musngi.

Hindi na ako makatulog hanggang lumitaw ang araw noong Lunes. Nabuo agad sa aking isip at puso ang tumungo sa Santiago City sa lalong madaling panahon upang mag-misa at makiramay sa Pamilya Musngi. Kaya nagtungo tayo noong nakaraang Miyerkules ng gabi sa Santiago.

Sinakyan ko ang Victory Liner na biyaheng Cauayan City na daraan ng Santiago City.

Matagal-tagal nang hindi ako nakabiyahe patungong probinsya dahil sa pandemya.

Matagal-tagal na ring hindi ko nakikita ang bayan ng Santiago at ang maraming naging kaibigan ko roon nang ako ay naglingkod bilang Pransiskano. Matagal ko nang inasam-asam na makadalaw muli para sariwain ang magaganda’t makabuluhang araw ng aking buhay-misyonero, at dumating ang pagkakataon, malungkot na paglisan ng isang kaibigan.

Kakatapos lang ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig (World War II) nang dumating ang mga unang misyonerong La Salette Fathers sa Pilipinas. Tinanggap nila mula sa mga Obispong Pilipino ang pamamastol ng lalawigan ng Isabela. Nagtayo ng mga paaralan at parokya sa Isabela ang mga unang La Salette Fathers. At isa sa pinakamahalagang hakbang ang pumili ng mga batang lalaki na magiging unang misyonerong Pilipinong paring La Salette.

At ang tatlong unang parish misyonerong Pilipino ay sina Padre Rutillo Malilin; Padre Fancisco Maliwat at Padre Efren Musngi. Wala na ang tatlong unang paring Pilipinong La Salette, ngunit naitanim na ng mga ito ang mga unang binhi ng pagpapalaganap ng ebanghelyo.

Isa ako sa mga nakinabang sa binhing ito nang makilala at makasama ko sa paglilingkod si Fr. Efren. Palagi kong babalikan ang mabubungang pagtutulungan at suportahan ang mga pamayanang OFW sa Roma, ang mga pag-oorganisa ng mga programa ng pagtataas ng kamalayan ng mga OFWs doon hinggil sa kalabisan at pang-aapi ng pamahalaan ng nasirang diktador Ferdinand Marcos Sr., at ang walang sawang pamamahayag ng ebanghelyo ng katotohanan, kapayapaan, katarungan, at kaligtasan.

Paalam at salamat, Padre Efren Musngi —kaibigan at kuya sa pagka-pari, pagka-misyonero at pagka-Pilipino.