ni Lyricko Seminiano - @What's In, Ka-Bulgar | August 9, 2022
Ilalapag ko lang itong bago kong nilapis,
Para sa mga halos dugo na ang pinawis,
Na walang ibang ninais,
Kundi makawala sa buhay na hinapis.
May mga bagay na sa isip ay sumagi’t nagpa-teka,
Kaya gamit ang panulat ay humabi na ng letra,
Dahil sa pagsubok na tila buhawi na sa puwersa,
Kung kinulang ka ng bente ay bumawi ka ng trenta.
Ang lahat ng kabiguan ituring mong inspirasyon,
Lahat ng kahinaan ay gawin mong kalakasan at dedikasyon,
Dahil wala namang easy na buhay,
Nasayo nalang kung paano mo isinabuhay.
Ikaw ang direktor ng buhay mo sapagkat,
Sa bawat pagkakamali dapat handa ka sa pag-cut,
At sa bawat paglubog pilitin mong umahon,
Dahil ang buhay ay tungkol sa kung paano ka bumangon.
Pamamaraan niya ay higit magtiwala upang merong mapala,
Minsan ‘yung akala mong walang-wala ka na, biglang meron pa pala,
Sa mga oras na problema’y dumarating na tila walang pagsala,
Tandaan na sa pinakamadidilim na gabi, mas nagliliwanag ang mga tala,
Pagkat ang musika ng buhay ay ‘di laging nasa tono, minsan sintunado,
Magkagayunman, umawit pa rin nang buong kasiyahan,
Dahil sa mundong hindi sigurado,
Pag-ibig niya ang katiyakan.