ni Kaizen - @What's In, Ka-Bulgar | June 28, 2022
Kaganapan ay puro lang digmaan,
Kung saan-saan na ang labanan,
Hinahanap pa rin ang kapayapaan
Sa kalagitnaan ng mga sigawan.
Sugatan at nahihirapan ka na.
Ano, lalaban ka pa ba,
O ikaw ba ay susuko na
at hindi na magpapatuloy pa?
Nakailang ulit nang lumagapak,
Ilang beses nang nabalian ng pakpak,
Madami na ang sinalong sapak,
At dinig ang kaaway na humahalakhak.
Iniwanan na ako ng sarili kong anino,
Dinikdik na ako hanggang halos mapino.
Sinabihan ng kung ano-ano ng kung sino-sino,
Ngunit nandito pa rin ako at hindi nagretiro!
Dahil hindi ko inayawan!
Pinagtiisan kahit gaano kahirap ang daanan,
Kahit pa bubog at apoy, aking nilakaran!
Hindi nanghinayang sa sakit na naramdaman,
Dahil alam kong ikaw ang aking kapahingahan.
Nagtamo man ng mga samut-saring galos,
Buong katawan ko man ay kanilang igapos,
Tangayin man ako ng naglalakihang agos,
Magpupuri pa rin ako kahit na mapaos.
Hindi ako titigil kahit pa sinisiil,
Walang anuman o sinumang makakapigil,
Sa tagumpay lalo lang ako nanggigil,
Kaya tuloy lang ako at hindi magpapapigil!
Salubungin man ng malakas na buhawi,
Ilang ulit mang mabigo sa pagbabaka-sakali,
Babangon pa rin ako para bumawi,
Hanggang ang tagumpay ay akin nang mabawi.