Mahahanap pa kaya natin ang susing bubukas sa kulungan ng trapong pulitikal?

ni Fr. Robert Reyes @Kapaayapaan / Patakbo-takbo | October 23, 2023

Malapit na ang Barangay at Sangguniang Kabataan Elections (BSKE). Gaano ba kahalaga ito? Kailangan ba nating makialam at makilahok dito?

Noong Martes ng gabi, kausap ko ang isang ‘senior citizen’. Tinanong ko sa kanya kung boboto ba siya sa darating na BSKE. Sagot ni lolo, “Matagal na akong hindi bumoboto.

Sayang lang ang aking boto. Wala ka naman talagang mapagpipilian dahil karamihan ng mga kandidato ay hindi paglilingkod ang dahilan ng pagtakbo. Dalawa lang ang pagpipilian ng kandidatong tatakbo, pera o paglilingkod. Mahirap maghanap ng kandidatong hindi pera ang dahilan sa pagtakbo sa barangay man o national elections”.

Sabi naman ng isa pang lola, “Para sa akin dapat i-abolish na ang Sangguniang Kabataan Elections. Kay bata-bata pa ay natututo nang maging korup. Wala naman silang ibang nakikitang modelo kundi ang mga tumatakbong kapitan at kagawad.”

Sa kabila ng makukulay at pawang kaluha-luhang mga talumpati ng mga kandidato, makukutuban mo ang totoo sa hindi totoo. Mahalaga pa ba talaga ang katotohanan at katapatan? Ilan talaga sa mga kandidato ang may wagas at marangal na layunin na tunay na maglingkod? Alam at nakikita naman ng mga kabataan kung anong uri ng lider ang meron tayo ngayon mula sa pinakamaliit na barangay hanggang sa Malacañang.

Mabuti na lang at hindi naman ganito kadilim ang pananaw ng marami bagama’t marami na talaga ang dismayadong-dismayado sa mga naganap na at magaganap pang eleksyon.

Anupaman ay hindi namin aaksayahin ang pagkakataong tulungang mag-isip at pumili pa rin nang maayos sa darating na BSKE sa Oktubre 30, 2023.

Kaya naganap ang isang Candidates Forum para sa Barangay at Sangguniang Kabataan sa Parokya ng Ina ng Laging Saklolo (Our Lady of Perpetual Help) noong nakaraang Sabado, Oktubre 21.

Inanyayahan ang mga kandidato para sa Sangguniang Kabataan na dumalo sa misa ng alas-7 ng umaga. At mula alas-8:00 ng umaga hanggang bandang alas-12 ng tanghali ay isinagawa namin ang Candidates Forum para sa tatakbong SK Chairman at ang mga tatakbong SK Councilors.

Sinikap naming anyayahan ang mga kabataang dumalo para ipakita sa kanila ang kahalagahan ng pakikilahok at pagpili ng nararapat na kandidato mula sa kanilang hanay.

Gaano ba kahalaga para sa kabataan ang pakikilahok, pakikialam at pagtataya sa pulitika? Ano nga ba talaga ang tingin ng mga kabataan sa ating pulitika?

Marami akong nakausap na kabataan noong nakaraang pambansang halalan. Marami sa mga ito ang naniwala kay Leni Robredo bilang kanilang pag-asa. Madalas kong marinig sa kanila na papangit na nang papangit ang ating pulitika. Anila, mula sa mga naunang pangulo hanggang sa kasalukuyang administrasyon, parang nakulong na tayong lahat sa pulitikang walang lalabasan at tila walang pag-asa. Nakapasok na nang husto ang mga trapo at sa tingin ko ay hawak na nila ang lahat ng institusyon para siguraduhing hindi na sila matitinag sa kanilang posisyon.

Umasa rin ang marami na si Leni ang mananalo upang makalabas na tayo sa kulungan ng trapo at sama-samang baguhin ang pulitikang may malubhang sakit.

Sa antas ng Barangay Elections, malinaw na malinaw ang pagkilos ng trapong pulitika.

Nahahati pa rin ang mga grupo ng mga kandidato sa SK at Barangay, ayon sa mga kampong nag-aagawan ng poder sa antas ng pambansang pulitika. Anumang ingat ng mga kandidatong itago ang kanilang kulay, makikita at maaamoy mo naman kaagad kung ano ito.

Natatandaan ko sa aming parokya, nagsisimba noon ang yumaong dating Senador Nene Pimentel. Napakaganda ng kanyang pangarap para sa mga barangay. Ayon sa kanya, “Ang barangay ang pangunahing nagpaplano at nagsasagawa nito. Ang mga barangay ang bumubuo ng mga “development projects” at mga programa at nagpapatupad ng mga polisiya at gawain ng pamahalaan sa kanyang nasasakupan. Direktang ipinaaabot din sa mga tao ang mga serbisyong galing sa pamahalaan.”

Isang munting pamahalaan ang barangay. Kung matino ang Barangay Council, matino ang magiging takbo ng buhay sa barangay.

Sana nga, mabigyan ng tunay na kapangyarihan ang mga barangay para pagandahin at ayusin ang buhay ng mga tao na bumubuo rito. Ngunit, huwag sana maging mga tau-tauhan lang ang mga opisyal ng barangay ng mayor, congressman, senador hanggang presidente.

Tanda ko rin na mismong si Pimentel ang nagsabi noong Abril 13, 2008 na i-abolish na ang Sangguniang Kabataan dahil hindi naman ito nagiging instrument para palahukin ang mga kabataan sa pagbuo ng mga “development programs” sa barangay.

Marahil, nakita at naamoy na rin noon ng butihing senador kung paano nagiging tau-tauhan ang mga opisyal ng SK ng Barangay Captain, mayor, congressman, senador hanggang presidente ng bansa.

Napakalaking hamon ito na kailangang baguhin, linisin at palitan ang pulitikang trapo.

Dapat nating hanapin ang susi upang makalabas at lumaya na tayo sa kulungan ng trapong pulitikal.