Paglabag sa Expanded Anti-Trafficking in Persons Act of 2012

ni Atty. Persida Rueda-Acosta @Magtanong Kay Attorney | November 1, 2025

Dear Chief Acosta,

Nahuli ang kaibigan ko kasama ang mga dalagita na ni-recruit niya upang magtrabaho sa isang club bilang mga serbidora. Ang kaibigan ko diumano ay kakasuhan ng trafficking in persons. Sinabi ng kaibigan ko na wala siyang pananagutan sa batas dahil hindi naman sila naaktuhan na ginagamit ang mga serbidora sa prostitusyon noong sila ay nahuli ng kapulisan. Totoo ba ito? -- Berline

---

Dear Berline,

Para sa iyong kaalaman, ang trafficking in persons ay paglabag sa ilalim ng Republic Act (R.A.) No. 10364 o Expanded Anti-Trafficking in Persons Act of 2012. Sa Section 3 (a) ng nasabing batas, ito ay may depinisyon na: 

“Refers to the recruitment, obtaining, hiring, providing, offering, transportation, transfer, maintaining, harboring, or receipt of persons with or without the victim’s consent or knowledge, within or across national borders by means of threat, or use of force, or other forms of coercion, abduction, fraud, deception, abuse of power or of position, taking advantage of the vulnerability of the person, or, the giving or receiving of payments or benefits to achieve the consent of a person having control over another person for the purpose of exploitation which includes at a minimum, the exploitation or the prostitution of others or other forms of sexual exploitation, forced labor or services, slavery, servitude or the removal or sale of organs.

The recruitment, transportation, transfer, harboring, adoption or receipt of a child for the purpose of exploitation or when the adoption is induced by any form of consideration for exploitative purposes shall also be considered as ‘trafficking in persons’ even if it does not involve any of the means set forth in the preceding paragraph”.

Ang pagre-recruit sa mga dalagita para magtrabaho sa isang club na kadalasan pinamumugaran ng prostitusyon ay maaaring maituring na “acts of trafficking in persons”. Ito ay partikular na nakapailalim sa Section 4 (a) sa nabanggit na batas na: “to recruit, obtain, hire, provide, offer, transport, transfer, maintain, harbor, or receive a person by any means, including those done under the pretext of domestic or overseas employment or training or apprenticeship, for the purpose of prostitution, pornography, or sexual exploitation.” 

Hindi kailangan na maaktuhan na ginagamit sa prostitusyon ang mga biktima para mapanagot ang inaakusahan ng trafficking in person. Sa kasong may pamagat na People of the Philippines vs. Leocadio, G.R. No. 237697, July 15, 2020, sinabi rito ni Kagalang-galang na Punong Mahistrado Diosdado M. Peralta na:

“The fact that there were no actual indecent shows that were performed by the victims, except for BBB, is immaterial. It is not necessary that the victims have performed or are performing the act of prostitution or sexual exploitation at the time when the perpetrators were apprehended. The material fact in the crime charged is that the purpose of the perpetrators is to engage the victims in the said act of prostitution or sexual exploitation”.

Sa iyong sitwasyon, ang kailangan lang mapatunayan sa trafficking in person ay ang mga elemento nito at ang layunin ng salarin na gamitin ang mga biktima sa prostitusyon o seksuwal na pagsasamantala para siya ay mapanagot sa batas. Kaya ang katwiran ng kaibigan mo na wala siyang pananagutan sa batas dahil hindi naman nahuli na ginagamit sa aktuwal na prostitusyon ang mga biktima ay hindi importante o walang legal na basehan.

Sana ay nabigyan namin ng linaw ang iyong katanungan. Ang payong aming ibinigay ay base lamang sa mga impormasyon na iyong inilahad at maaaring magbago kung mababawasan o madaragdagan ang mga detalye ng iyong salaysay. 

Maraming salamat sa iyong patuloy na pagtitiwala. 

Pagtatanggal ng karapatang magmana ang asawa

ni Atty. Persida Rueda-Acosta @Magtanong Kay Attorney | October 31, 2025

Dear Chief Acosta, 

Noong mga unang taon ng pagsasasama namin ni Arnold ay maayos at masaya ang aming relasyon. Ngunit nang siya ay lumipat ng trabaho ay may nakilala siyang bagong kaibigan at tuluyan silang naging malapit sa isa’t isa. May mga natanggap akong ebidensya na sila ay may relasyon at nagtalik. Sa kasamaang-palad ay mayroon akong matinding sakit kaya gusto ko sana gumawa ng huling habilin. Nais kong isulat sa aking huling habilin na tinatanggalan ko ng karapatan si Arnold na magmana sa akin dahil sa kanyang kataksilan. Maaari ko bang gawin iyon?

– Caitie

---

Dear Caitie,

Ang tinatawag na “disinheritance” o pagtatanggal sa isang tao ng karapatang magmana ay pinapayagan ng batas, ngunit may mga patakaran para magkabisa ito. Ayon sa Article 916 ng New Civil Code of the Philippines, kailangang ito ay malinaw na nakasulat sa porma ng huling habilin, at ang dahilan sa nasabing pagtatanggal ng karapatang magmana ay dapat tunay at base sa mga nakasulat sa batas. 

Kung ang isang tagapagmana ay tinanggalan ng karapatang magmana, maging ng tinatawag na “legitime” o bahagi ng ari-arian na itinalaga ng batas sa mga kompulsaryong tagapagmana ay hindi niya makukuha. 

Sa pagtatanggal ng karapatan sa isang asawa na magmana, narito ang mga rason at dahilan na ibinibigay ng batas. Ayon sa Article 921 ng New Civil Code of the Philippines: 

“Article 921. The following shall be sufficient causes for disinheriting a spouse:

(1) When the spouse has been convicted of an attempt against the life of the testator, his or her descendants, or ascendants;

(2) When the spouse has accused the testator of a crime for which the law prescribes imprisonment of six years or more, and the accusation has been found to be false;

(3) When the spouse by fraud, violence, intimidation, or undue influence cause the testator to make a will or to change one already made;

(4) When the spouse has given cause for legal separation;

(5) When the spouse has given grounds for the loss of parental authority;

(6) Unjustifiable refusal to support the children or the other spouse.”

Kasama sa mga nabanggit na dahilan ay kung ang asawa ay nakapagbigay ng mga rason para sa tinatawag na “legal separation.” Ayon sa Article 55 ng Family Code of the Philippines: 

“Art. 55. A petition for legal separation may be filed on any of the following grounds: xxx

8. Sexual infidelity or perversion; xxx”

Maliwanag ang nakasaad sa nasabing batas na kung ang isang tao ay nagtaksil sa kanyang asawa, o tinatawag na “sexual infidelity”, ito ay rason para sa legal separation. Kaugnay nito, dahil ang nasabing asawa ay nakapagbigay ng rason para sa legal separation, maaari siyang tanggalan ng karapatan magmana. 

Ayon sa iyong salaysay, ang iyong asawa ay nagtaksil o nagkaroon ng relasyon sa ibang babae. Dahil dito, nagbigay siya ng dahilan para sa legal separation, na maaari mo ring gamiting dahilan upang gumawa ng huling habilin kung saan tatanggalan mo siya ng karapatang magmana sa iyo. 

Sana ay nabigyan namin ng linaw ang iyong katanungan. Ang payong aming ibinigay ay base lamang sa mga impormasyon na iyong inilahad at maaaring magbago kung mababawasan o madaragdagan ang mga detalye ng iyong salaysay. 

Maraming salamat sa iyong patuloy na pagtitiwala.

Parusa sa pagrekord ng pribadong usapan nang walang permiso

ni Atty. Persida Rueda-Acosta @Magtanong Kay Attorney | October 30, 2025

Dear Chief Acosta,

Pinaghihinalaan ko na ang matalik kong kaibigan na si Grace ay kumakabit sa boyfriend ko. Upang makasiguro, inimbitahan ko si Grace upang makausap siya ng personal tungkol sa hinala ko. Lingid sa kaalaman ni Grace ay naglagay ako ng voice recorder sa ilalim ng kanyang upuan upang magkaroon ako ng ebidensya laban sa boyfriend ko. Umamin naman si Grace sa akin na siya nga ay kumabit sa boyfriend ko. Dahil dito, kinompronta ko ang boyfriend ko tungkol sa kanyang pagtataksil at ipinarinig ko sa kanya ang pag-amin sa akin ni Grace gamit ang itinago kong voice recorder. Ngayon ay nais akong sampahan ng kaso ni Grace dahil sa paggamit ko ng nakatagong voice recorder nang walang paalam mula sa kanya. Maaari ba akong makasuhan kahit na ako naman ay partido sa usapan na nakuha ng itinago kong voice recorder? -- Sherilynn

---

Dear Sherilynn, 

Isinabatas ang Republic Act (R.A.) No.  4200 o mas kilala bilang “Anti-Wiretapping Law” upang ipagbawal ang mag-tap sa anumang kawad o kable, o sa pamamagitan ng paggamit ng anumang iba pang aparato o kaayusan, upang lihim na marinig, maharang, o marekord nang walang pahintulot ng lahat ng partido sa pribadong komunikasyon o usapan, sa pamamagitan ng paggamit ng dictaphone, dictagraph, walkie-talkie, tape recorder, o tulad sa mga nabanggit. Ito ay nakasaad sa Seksyon 1 ng nasabing batas:

“Section 1. It shall be unlawful for any person, not being authorized by all the parties to any private communication or spoken word, to tap any wire or cable, or by using any other device or arrangement, to secretly overhear, intercept, or record such communication or spoken word by using a device commonly known as a dictaphone or dictagraph or dictaphone or walkie-talkie or tape recorder, or however otherwise described:

It shall also be unlawful for any person, be he a participant or not in the act or acts penalized in the next preceding sentence, to knowingly possess any tape record, wire record, disc record, or any other such record, or copies thereof, of any communication or spoken word secured either before or after the effective date of this Act in the manner prohibited by this law; or to replay the same for any other person or persons; or to communicate the contents thereof, either verbally or in writing, or to furnish transcriptions thereof, whether complete or partial, to any other person: Provided, That the use of such record or any copies thereof as evidence in any civil, criminal investigation or trial of offenses mentioned in section 3 hereof, shall not be covered by this prohibition.”

Ayon din sa nasabing probisyon ng batas, labag din sa batas para sa sinumang tao, maging kalahok man siya o hindi sa mga kilos na pinarusahan ng nasabing batas, na sadyang nagtataglay ng anumang tape record, wire record, disc record, o anumang iba pang ganoong record, o mga kopya nito, ng anumang komunikasyon o usapan; o i-replay ang pareho para sa sinumang ibang tao; o upang ipaalam ang mga nilalaman nito, sa salita man o sulat, o magbigay ng mga transkripsyon nito, kumpleto man o bahagya, sa ibang tao.

Gayundin ipinaliwanag ng Korte Suprema sa kasong Socorro D. Ramirez vs. Honorable Court of Appeals and Ester S. Garcia (G.R. No. 93833, 28 September 1995, sa panulat ni Kagalang-galang na Associate Justice Santiago M. Kapunan) na:

“The law makes no distinction as to whether the party sought to be penalized by the statute ought to be a party other than or different from those involved in the private communication. The statute’s intent to penalize all persons unauthorized to make such recording is underscored by the use of the qualifier ‘any’. Consequently, as respondent Court of Appeals correctly concluded, ‘even a (person) privy to a communication who records his private conversation with another without the knowledge of the latter (will) qualify as a violator’ under this provision of R.A. 4200.”

Alinsunod sa nasabing kaso, walang pagkakaiba sa batas kung ang akusado ay isang partido sa pribadong usapan o hindi. Ang layunin ng batas na parusahan ang lahat ng mga taong hindi awtorisadong nagrekord ng pribadong komunikasyon ay binibigyang-diin ng paggamit ng salitang “sinuman”. Dahil dito, kahit pa ang mismong partido sa usapan ang nagrekord ng pribadong komunikasyon nang hindi alam ng kanyang kausap, ay maaaring malabag ang R.A. No. 4200.  

Kung kaya’t sa iyong sitwasyon, kahit pa ikaw ay partido sa pribadong komunikasyon, kung ang pagrekord nito ay walang pahintulot ng iyong kausap, maaari kang maparusahan ng pagkakulong ng hindi bababa sa anim na buwan o higit sa anim na taon, alinsunod sa R.A. No. 4200.

Sana ay nabigyan namin ng linaw ang iyong katanungan. Ang payong aming ibinigay ay base lamang sa mga impormasyon na iyong inilahad at maaaring magbago kung mababawasan o madaragdagan ang mga detalye ng iyong salaysay. 

Maraming salamat sa iyong patuloy na pagtitiwala.