Dalawang katarungan o walang katarungan

ni Fr. Robert Reyes @Kapaayapaan / Patakbo-takbo | August 3, 2025

Matagal-tagal nang patay si Dok Gerry Ortega (January 24, 2011). Kung buhay pa sana ang magiting na beterinaryo, 62-anyos na siya. Ngunit pinili ni Dok Gerry ang buhay na may paninindigan kaysa ang mga magagandang pagkakataong umunlad at yumaman gamit ang kanyang karunungan at kakayahan. 

Nasa 14 na taon na ang lumipas mula nang barilin at mapatay si Dok Gerry sa isang ukay-ukay na kalapit ng kanyang veterinarian clinic na pinatatakbo ng mahal na asawa. Matagal bago nahuli ang pinaghihinalaang mastermind ng pagpatay kay Dok Gerry. Nang nahuli ito noong 2015 na nagtatago sa Thailand, labas-pasok naman ito sa kulungan na parang nagbabakasyon lang. 

Noong 2018, nabago ang desisyon ng korte at nakalaya si “Reyes”. Isang taon lang itong nasa labas nang muling baguhin ng korte ang pinakahuling desisyon, kaya bumalik sa kulungan si “Reyes” noong 2019. 

Matapos nito, nakalabas uli si “Reyes” dahil sa mga bagong ‘legal remedies’ na ginamit ng kanyang mga abogado. 

Noong Marso 2023, binaliktad ng Korte Suprema ang nakaraang desisyon ng mga korte kaya’t ibinalik na naman sa ‘kulungan’ si “Reyes”.

Pero ngayon, sa halip na sa kulungan bunuin ang sentensya naka-“hospital arrest” si “Reyes”.

Sa kabila ng lahat ng mga testigo at ebidensyang nagpapatunay sa pagiging “mastermind” sa pagpatay kay Dok Gerry, positibo pa rin si “Reyes” na malakas ang kanyang kaso. 

Sa totoo lang, sa kabila ng hatol ng Sandiganbayan na may sala si “Reyes” sa mga kaso ng “graft” na may kinalaman sa bilyong piso umano na bahagi ng pondo ng Malampaya (gas), dinismis naman ng korte ang ibang kaso dahil kulang ng ebidensya ang mga ito. Hanggang kailan pa aabot ang paglilitis sa mga kaso nito? Tumatagal ba ito dahil sa matibay na ebidensya sa pagkainosente ni “Reyes”? O tumatagal lang ito dahil mahaba ang kanyang pisi at kayang-kaya niyang kumuha ng mga abogadong hahawak sa kanyang kaso?

Ganito ang tila hustisya sa ating bansa. Dadalawa lang ang uri ng mga may kaso, ang may mahabang pisi at ang walang pisi. Kalalabas lang ng nalalabing apat na buhay sa limang tinaguriang “Abadilla 5” na inaresto, kinasuhan, pinalaya, dinakip muli at ikinulong ng halos 30 taon dahil sa pagpatay umano kay Rolando Abadilla. May sala ba ang lima? Malinaw lahat ng ebidensyang inihain ng mga abogadong “pro-bono” na ipinaglaban ang “Abadilla 5”. Sino ba ang biktima at sino naman ang mga itinuro ng nag-iisang testigo para mabilis na matapos ang paglilitis ng kaso sa pagpatay kay Rolando Abadilla? 

Pagkatapos ng nangyari kay Abadilla, naglabas kaagad ng pahayag ang Alex Boncayao Brigade, ang kilalang “sparrow unit” ng CPP-NPA noong mga panahong iyon. Ibinigay sa akin ng isang kinatawan ng Alex Boncayao Brigade ang relos na Omega ni Abadilla bilang ebidensya na anila, sila talaga ang pumatay kay Abadilla. Itinago ko ang relos mula Disyembre 1999 hanggang Enero 2000 nang iharap ko sa korte ang ebidensyang ibinigay sa akin ng Alex Boncayao Brigade. 

Sina Neri Colmenares at Soliman Santos pa ang magagaling na abogadong humawak ng kaso ng “Abadilla 5”. Matagal ding nasa front page ng mga pahayagan ang kaso ng “Abadilla 5” hanggang unti-unting nawala at nakalimutan na lang.

Bago namatay si Lenido Lumanog, pagkaraan ng halos 11 taon ng pagda-dialysis, paulit-ulit na pakiusap nito sa akin na ipagdasal na makalaya ito ng maski isang araw man lang bago siya mamatay. Ilang ulit kong dinalaw ito sa National Kidney and Transplant Institute (NKTI) hanggang sa nalagutan ng hininga. Sa awa ng Diyos, dahil naabot na nila ang teknikalidad ng lubos na paglipas ng panahon ng sentensya, isa-isang lumaya na rin sina Cesar Fortuna, Joel de Jesus, Rameses de Jesus at Augusto Santos. Bagama’t buhay pa ang apat, matatanda na at may karamdaman na ang karamihan. Ano na ang nangyari sa pag-amin ng Alex Boncayao Brigade sa kanilang pagpatay kay Abadilla? Ano naman ang mangyayari sa kaso ni Dok Gerry Ortega? 

Lumalaban at umaasa pa rin ang mag-inang Michaela at Patti Ortega. Ipinagdarasal at sinusuportahan ko pa rin ang kanilang matagal na laban tulad ng “Abadilla 5”. Ngunit tila maiksi lang ang pisi nina Michaela at Patti tulad ng “Abadilla 5”.

Sa huli, wala na ba tayong magagawa kundi bumangga sa pader ng dalawang katarungan: ang pader ng katarungan na malinaw ang pagkiling sa may mahabang pisi, at ang kalbaryo ng mga wala o maiksi ang pisi na naghahanap ng katarungan?

Baka naging mas magandang itinuon ng Pangulo ang kanyang SONA sa trahedya ng katarungan sa ‘Pinas at dito niya sabihin ang katagang, “Mahiya Naman Kayo…”

Magkano ang kaharian ng Diyos?

ni Fr. Robert Reyes @Kapaayapaan / Patakbo-takbo | August 3, 2025

Kaarawan noong nakaraang Miyerkules ni Jun Ferrer, dating barangay captain ng Barangay Toro, Project 8, Quezon City. 

Namatay si Kap Jun noong Abril 20, 2025. Pumasok siya sa ospital noong Abril 5 at lumaban ng dalawang linggo hanggang nagpasya ang Panginoon na kunin na siya sa pista ng Kanyang Muling Pagkabuhay. 

Inanyayahan tayo ni Konsehal Charm Ferrer, anak ni Kap Jun na magdiwang ng misa para sa kanyang ama sa isa sa dalawang basketball courts ng Barangay Bahay Toro. Dumalo sa misa ang halos 300 na mga dati at kasalukuyang empleyado at volunteers ng barangay. 

Damang-dama ang lungkot at saya ng mga naroroon ng umagang iyon. Oo, patay na si Kap Jun ngunit buhay pa kaya ang kanyang halimbawa, ang mga mabubuting aspeto ng kanyang buhay at pamumuno bilang pulitiko sa isang munting barangay at sa malawak na siyudad ng Quezon City?

Sa simula ng misa, naglagay tayo ng isang bakanteng upuan sa gitna ng basketball court, sa gitna ng magkabilang hanay ng mga nagsisimba. Ipinaliwanag natin sa lahat ang ganito: “Maraming bagay na mahalaga ang hindi natin nakikita. Patay na si Kap Jun.

Hindi natin siya nakikita ngunit patay na ba, wala na ba siya talaga? Kayo, tayong nagmamahal kay Kap Jun ay nadarama ang kanyang buhay, ang kanyang pagiging dito, ang kanyang presensya. Kung mahal mo ang isang tao, nadarama mo siya sa iyong puso, buhay man o patay na siya. Kaya, naririto si Kap Jun dahil siya ay nasa puso ng bawat isa sa atin.”

Nagpatuloy ang pagninilay natin sa buhay ni Kap Jun sa omeliya. At ito ang ibinahagi natin sa mga naroroon: Sa mga nagdaang araw, tungkol sa kaharian ng Diyos ang mga ebanghelyo. Sa araw na ito, inihambing ni Hesus ang kaharian ng Diyos sa dalawang bagay. Una, sabi ni Hesus, “Ang kaharian ng Diyos ay tulad ng kayamanang malaking halaga na nakabaon sa lupa. Nang matuklasan ito ng isang tao, ibinenta niya ang lahat ng kanyang ari-arian at binili ang lupa para mapasakanya ang kayamanan. Pangalawa, ang kaharian ng Diyos ay tulad ng isang alahas na napakalaki ng halaga. Nang matagpuan ito ng isang mamimili ng alahas, ibinenta niya lahat ng kanyang ari-arian upang bilhin ang alahas.” 

Ano ang naging kayamanan ni Kap Jun, pera ba o kapangyarihan? Magandang itanong, ‘Magkano ba ang kaharian ng Diyos?’ Mabibigyang halaga ba ang isang bagay na hindi masusukat ang halaga? Masusukat ba ang kayamanan ni Kap Jun?

Madaling sukatin ang pera o lupa ngunit merong mga bagay na hindi masusukat. Para kay Kap Jun, kung itatanong natin siya, “Kap Jun, magkano ba ang kaharian ng Diyos?” Tanungin nga natin siya. (At lumapit tayo sa isang bakanteng upuan sa harapan).

Wala siyang sagot (ang isang nakaupo) kundi ang kanyang karaniwang malaking ngiti. At nabasa ko ang sagot sa kanyang ngiti. Ito ang halaga ng kaharian ng Diyos: “Ang tapat na paglilingkod.” Mabuti at malinis na pinuno si Kap Jun. Hindi siya mukhang pera at iniwasan niya ang karaniwan na sa pulitika na gawing hanapbuhay ang paglilingkod. Walang bayad o hindi nababayaran ang tapat na paglilingkod. Malinis at patuloy na naglilinis ang tapat sa paglilingkod. 

Sa katapusan ng misa, muli nating binalikan ang bakanteng upuan sa harapan. Nasabi ko sa kanila na hindi man natin nakikita si Hesus ngunit hindi nangangahulugang wala siya rito, dahil damang-dama natin Siya sa ating mga puso, ang kanyang pagmamahal sa atin at ibibigay natin ang lahat sa Kanya at para sa Kanya. 

Maging ni Kap Jun, hindi man siya nakikita ngunit damang-dama ko ang pagmamahal nila para sa kanya. Dama ko rin ang aking pagmamahal at ang kanyang pagmamahal sa akin at sa inyong lahat. Sa puntong ito, natigilan ako na parang maluluha. Tumingin ako sa lahat at nakita ko ang nangingilid na luha sa maraming mata.

Buhay si Kap Jun dahil buhay ang pulitikang kanyang sinunod. Isinabuhay niya ang pulitika ng tapat na paglilingkod. Dahil sa buhay na alaala ng kanyang tapat na paglilingkod, buhay din at hindi patay ang iniwanan niyang pulitika. 

Naalala natin ang sinabi ng kasalukuyang Pangulo sa kanyang State of the Nation (SONA) noong nakaraang Lunes na, “Mahiya naman kayo!” Ito ang hamon at batikos ng Pangulo sa mga pulitiko na nangurakot sa flood control projects. Natawa’t nagulat na lang tayo na lumabas ang mga salitang ito sa kanyang bibig. 

Napakayaman ng ating bansa ngunit bakit hindi tayo umaangat tulad ng mga bansang kapitbahay natin? Baka tama ang Pangulo na mas maraming “nakakahiyang mga pulitiko dahil…”. 

Mabuti na lang ang mga katulad ni Kap Jun na bagama’t patay na siya, pero dahil sa kanyang tapat na paglilingkod, mananatiling buhay siya at ang pulitikang kanyang isinabuhay. Maraming salamat Kap Jun! 

Pinapatay ang impeachment trial, kaya bang patayin ang katotohanan?

ni Fr. Robert Reyes @Kapaayapaan / Patakbo-takbo | July 30, 2025

Noong nakaraang Huwebes ng gabi, pinanood natin sa Arete Theater, Ateneo de Manila ang isinapelikulang dulang “Nasaan Si Hesus”. Kasama natin ang ilang parokyano hindi lang para manood kundi para suportahan si Gng. Bing Pimentel, biyuda ni dating Sen. Nene Pimentel. 

Ang mga awit (titik at musika) ay isinulat ni Nanay Bing noong 2017. Sa taong iyon, naipalabas din ang dula na tinampok ang mga likhang awit ni Nanay Bing sa lobby ng Cultural Center of the Philippines bilang parangal sa kanyang asawang si Nene Pimentel. Pagkatapos ng dulang iyon, inawit ni Nene Pimentel ang “You Are My

Sunshine, My Only Sunshine” bilang parangal sa kanyang mahal na asawang si Bing.

Pagkaraan ng dalawang taon, noong Oktubre 20, 2019, pumanaw si ex-Sen. Nene Pimentel. Sayang at pagkalipas ng halos anim na taon, naisapelikula na rin ang dulang katha ni Nanay Bing Pimentel, ngunit hindi na ito napanood ng yumaong senador. At sa gitna ng masungit na panahon dulot ng mga Bagyong Crising, Dante at Emong, tuloy ang palabas ng pelikulang “Nasaan si Hesus” sa Arete Theater ng Ateneo.

Puno ang teatro, nakakagulat ang dami ng nanood sa kabila ng kalamidad. Dumating ang mga taga-Cavite kung saan kinuha ang maraming eksena ng pelikula. Naroroon ang maraming madre at pari sampu ng mga pastor ng Simbahang Protestante. Dumating din ang dalawang mataas na lider ng Simbahang Katolika na sina Cardinal Pablo David ng Diyosesis ng Caloocan at Obispo Elias Ayuban ng Cubao.

Ganap na alas-8 ng gabi nagsimula ang pelikula. Kantahan at palitan ng mga malalaman na usapan ang buong pelikula.

Umikot ang istorya sa iba’t ibang aspeto ng buhay pananampalataya ng mga karaniwang Katoliko. May mga eksena sa parokya na ipinakita ang hamon laban sa kababawan ng tsismis at ang kontradiksyon ng salita at gawa (“Split-Level Christianity”); ang mahalaga ngunit hindi madaling papel ng mga pari sa pamamalakad ng parokya; ang papel ng mga relihiyoso, partikular ang mga madre na nagpapatakbo ng mga institusyon na madaling malayo at mahiwalay sa tunay na buhay ng mga naghihirap na karaniwang mamamayan lalo na ang mga nasa kalye sa katauhan ng mga batang grasa; ang mga Kristiyanong may-ari ng mga business tulad ng mapagsamantalang may-ari ng maliit na grocery (na tatlong taong hindi nagbabayad ng SSS contribution); ang trapong congressman na nagpamudmod ng pera (vote buying) bago mag-eleksyon; ang pamilyang dumaraan sa krisis ng anak na menor-de-edad na nabuntis, at ang ama nitong nagloloko na hindi alam ng asawa. Ang lahat ng eksena ay pawang sinaklaw bandang hulihan ng awit ng pamilyang nagpatawaran, anak na pinatawad ng mga magulang at ang asawang umamin sa pangangaliwa at humingi ng tawad. Dahil sa kababaang-loob ng mga tinanggap ang pagkukulang at humingi ng tawad, dumaloy ang biyaya ng Diyos na mapagmahal at mapagpatawad.  

May aral ang bawat eksena ng pelikula ngunit hindi ito pilit na nangangaral. Ito ang kagandahan ng awit o sining. Hindi kailangang sumigaw at makipagdebate at manalo sa argumento. Pagtatanong, paghahanap, panalangin ang pinaiiral. Hinihintay na dumating at makialam si Hesus sa buhay ng mga nahihirapan, nalilito at nagpupunyaging humanap ng tamang daan at desisyon. Sa hulihan ng dula, nagtagumpay ang biyaya ng Diyos sa kabila ng lahat ng mga hadlang.

Ito rin ang tanong sa lahat ng mga nangyayari sa mas mataas at malawak na antas ng buong bansa. 

Noong nakaraang Biyernes ay ipinahayag ng Korte Suprema na hindi ayon sa Konstitusyon (“unconstitutional”) ang articles of impeachment ni Vice President Sara Duterte. Kagulat-gulat ba ito? Hindi na kataka-takang ganito ang lumabas na pahayag mula sa Korte Suprema na sa 13 mahistrado, 11 ay appointees ni dating Pangulong Rodrigo Duterte, isa ay Benigno Aquino III appointee at isa at tanging appointee ni Ferdinand Marcos, Jr. 

Bakit ngayon lang naglabas ng statement ang Korte Suprema? Bakit Biyernes ng hapon, katapusan ng linggo o dalawang araw na lang bago ang State of the Nation Address ng Pangulo?

Nagsunud-sunod ang mga pahayag laban sa desisyon ng Korte Suprema. Nagplano ang iba’t ibang grupo ng mga pagkilos upang kondenahin at labanan ang hakbang ng paghahadlang ng Korte Suprema sa impeachment process. 

Nasaan si Hesus sa mga pangyayaring ito? Malinaw na naroroon siya sa pagsisikap na protektahan at ilabas ang katotohanan. Wala si Hesus sa ano mang paghahadlang at pagtatakip sa katotohanan. Sa halip na masiraan ng loob, maraming buo ang loob na ipaglaban ang totoo at mabuti. 

Wala si Hesus sa tila kasinungalingan at anumang legal umanong maniobra na gamitin ang mga korte, para patayin ang proseso ng paghahanap ng katotohanan sa pamamagitan ng impeachment trial. Naroroon ang katotohanan… naroroon si Hesus!