OFWs, iwasang malagay sa death row

by Info @Editorial | October 8, 2025

Nakababahala ang ulat ng Department of Migrant Workers (DMW) na may 25 overseas Filipino workers (OFWs) ang kasalukuyang nasa death row sa iba’t ibang bansa. 

Totoong bumaba na ito mula sa dating 50 hanggang 60 kaso, ngunit ang tanong: Bakit may Pilipino pa ring naghihintay ng bitay sa ibang bayan?Hindi sapat ang “pagbaba ng bilang” bilang sukatan ng tagumpay. Bawat kaso ay may kasamang pamilya, luha, at pangarap na unti-unting nawawala. 

Ang masakit, karamihan sa mga kasong ito ay may kaugnayan sa kakulangan ng legal na tulong, maling akusasyon, o kawalan ng sapat na kaalaman sa batas ng ibang bansa. Kailangan nang dagdagan ang pondo para sa legal aid, palawakin ang access sa abogado, at palakasin ang pre-departure education ng mga OFW. 

Hindi sila dapat pabayaang humarap sa banyagang korte na walang kakampi.

Kung may pagtutulungan, magaan ang pagbangon mula sa kalamidad

by Info @Editorial | October 7, 2025

Sa bawat bagyo at lindol na tumatama sa ating bansa, maraming buhay ang naaapektuhan. Maraming nawalan ng tahanan, kabuhayan, at mahal sa buhay. Sa gitna ng ganitong trahedya, isang bagay ang hindi dapat mawala — ang ating pagtutulungan.Hindi natin maiiwasan ang kalamidad, pero kaya nating pagaanin ang epekto nito kung tayo’y nagkakaisa. Hindi kailangan ng malaking pera para tumulong.

Minsan, ang pagbibigay ng kaunting pagkain, tubig, o damit ay sapat na upang makatulong sa nangangailangan. 

Kung may kakayahan, magbigay. Kung walang maibibigay, ibahagi ang tamang impormasyon. Lahat ay may maiaambag.Ang gobyerno ay may responsibilidad na tumugon agad, pero tayo bilang mamamayan ay may tungkulin ding kumilos. 

Sa panahon ng sakuna, hindi importante kung mayaman ka o mahirap. Ang mahalaga ay may malasakit ka sa kapwa.

Pagkain at tubig, unahing ibigay sa mga nilindol

by Info @Editorial | October 4, 2025

Matapos ang malakas na lindol sa Cebu, libu-libong katao ang nawalan ng bahay at kabuhayan. 

Maraming pamilya ang nasa gilid na ng kalsada, nag-aabang ng mga dumaraan para humihingi ng tulong. 

Sa ganitong sitwasyon, ang pinakaimportanteng tulong na kailangan nila ay pagkain at malinis na tubig. 

Hindi ito puwedeng ipagpaliban. Ang gutom at uhaw ay hindi naghihintay. Araw-araw ay lumalala ang kalagayan ng mga biktima kung walang sapat na pagkain at tubig. Lalo na ang mga bata, matatanda, at maysakit. Dapat itong unahin ng gobyerno at mga tumutulong na organisasyon. 

Tiyakin ding makarating ang tulong hindi lang sa lungsod kundi pati sa mga liblib na barangay.

Sa ganitong sitwasyon, ang pagtutulungan ang pinakamahalaga. Kung may maibibigay ka — pagkain, tubig, donasyon, o kahit oras — malaking bagay na ‘yun para sa mga nangangailangan.

Ang pagkain at tubig ay hindi luho. Ito ay karapatang pantao. At sa panahon ng sakuna, ito ang dapat laging inuuna.