Ninakawan na, pinatay pa… Dalaga, nais panagutin ang salarin na kumitil sa buhay ng banyagang nobyo

ni Atty. Persida Rueda-Acosta @Daing mula sa hukay | Sep. 7, 2025

ISSUE #365

Noong madaling araw ng Pebrero 19, 2023, isang trahedya ang naganap sa Filmore Street, Makati. 

Isang Pinay, na itago na lamang natin sa pangalang Maria, at ang kanyang nobyong banyaga na si Donald, hindi rin nito tunay na pangalan, ay inatake ng dalawang lalaki na sakay ng motorsiklo. 

Nauwi ito sa pagkamatay ni Donald at pagkawala ng mga mahahalagang gamit ni Maria. Subalit, ang nananatiling tanong, sino nga ba ang tunay na salarin? Sapat ba ang pagkakakilanlan ng akusado upang ipataw ang katumbas na hustisya?

Sa kasong People v. Manalo Nagum (Criminal Case No. R-MKT-23-01288-CR), ika- 27 ng Agosto 2024, sa panulat ni Honorable Presiding Judge Ruth S. Pasion-Ramos, ating balikan ang mga pangyayaring humantong sa pagkamatay ni Donald, at kung paano ang kapwa daing ng ating kliyente, na itago na lamang natin sa pangalang Raffy, ay pinal na natuldukan nang siya ay napawalang-sala mula sa kasong Robbery with Homicide, kaugnay sa nabanggit na malagim na sinapit nina Maria at Donald. 

Bilang pagbabahagi ng mga kaganapan, narito ang buod ng mga salaysay na inilahad sa hukuman. 

Bandang alas-12:25 ng madaling araw, noong Pebrero 19, 2023, sa tahimik na kalsada ng Filmore Street, Makati, na tanging ilaw ng poste at kaluskos lamang ng aso ang saksi—naglalakad si Maria at ang kanyang nobyo matapos maghatid ng labada. 

Sa gitna ng katahimikan, isang anino ang biglang sumulpot mula sa kanilang likuran, at sabay sabing, “Hold-up!” habang nakatutok ang baril kay Maria. 

Gulat na gulat na lumapit si Donald upang ipagtanggol ang kasintahan. Ngunit bago pa siya makagawa ng hakbang, isang putok ang bumasag sa gabi. Tumama ang bala sa dibdib ni Donald. Bumagsak siya sa malamig na semento, at sa ilang segundo lamang ay tuluyan na siyang nawalan ng buhay. 

Hindi pa nakalilipas ang pagkagimbal, muling itinutok ang baril kay Maria. Sa nanginginig na mga kamay, sapilitan niyang isinuko ang kanyang cellphone at wallet. 

At mabilis na tumakas ang salarin, sumakay sa motorsiklong minamaneho ng kasamahan na nakasuot ng helmet. Ang gabi ay muling binalot ng katahimikan, maliban sa iyak at sigaw ni Maria habang akap ang malamig na katawan ni Donald.

Sa hukuman, tumestigo si Maria. Ayon sa kanya, dalawang beses siyang gumawa ng sinumpaang salaysay. 

Una, noong mismong araw ng insidente, Pebrero 19, 2023—ngunit aminado siyang nasa matindi siyang pagkabigla. Wala siyang malinaw na paglalarawan sa mukha ng salarin. 

Subalit, sa kanyang ikalawang pahayag noong Pebrero 24, 2023, iginiit niyang si Raffy ang salarin. Tiniyak niyang nakita niya ang mukha nito nang mahulog ang suot na face mask habang binabaril si Donald. Dagdag pa niya, ipinakita sa kanya ng pulisya ang mugshots ng akusado, at dito niya ito kinilala. Ipinakita rin umano sa kanya ang larawan at isang CCTV footage ng ibang insidente ng robbery, kung saan muli niyang itinuro si Raffy bilang isa sa mga nandoon. Subalit, sa cross-examination, lumabas na hindi niya agad natukoy ang akusado sa unang pagkakataon, at wala ring malinaw na detalyeng naitala tungkol sa anyo o pangangatawan ng salarin. Gayunpaman, para sa tagausig, sapat na ang kanyang pagkilala upang idiin si Raffy bilang isa sa mga gumawa ng krimen.

Sa kabilang banda, mariin namang itinanggi ni Raffy ang paratang. Ayon sa kanya, siya ay nasa bahay ng kanyang nobya at natutulog noong mga oras ng insidente, matapos silang magtungo sa Batangas para mag-swimming. Meron pa diumanong CCTV mula sa kapitbahay ng kanyang nobya na magpapatunay sa kanyang depensa. Giit niya, naidawit lamang siya dahil kasama ang kanyang mugshot sa police gallery dahil meron siyang kaso sa Malolos. Ayon pa kay Raffy, may narinig siyang usapan na kailangang may mapanagot sa krimen—lalo’t isang banyaga ang napatay, kaya siya ang naging pinakamadaling target.

Matapos ang paglilitis at sa tulong ng Public Attorney’s Office sa pamamagitan ni Manananggol Pambayan Atty. Ralph Raymond P. Arejola, Public Attorney II, pinakinggan at sinuri ng hukuman ang lahat ng ebidensya. Sa huli, pinawalang-sala si Raffy. 

Ayon sa Hukuman, ang nasasakdal ay kinasuhan ng Robbery with Homicide, isang special complex crime na nakasaad at pinarurusahan sa ilalim ng Article 294 (1) ng Revised Penal Code, na nagsasaad:

“Article 294. Robbery with violence against or intimidation of persons; Penalties. - Any person guilty of robbery with the use of violence against or intimidation of any person shall suffer:

The penalty of reclusion perpetua to death, when by reason or on occasion of the robbery, the crime of homicide shall have been committed, on when the robbery shall have been accompanied by rape or intentional mutilation or arson. 

Upang mahatulang guilty si Raffy, kinakailangan ng tagausig na patunayan ang mga sumusunod na elemento ng special complex crime na ito:

1. Nagkaroon ng pagkuha ng personal na ari-arian na isinagawa sa pamamagitan ng karahasan o pananakot laban sa isang tao;

2. Ang ari-ariang kinuha ay pagmamay-ari ng iba;

3. Ang pagkuha ay may animo lucrandi o layunin ng pakinabang;

4. At dahil sa pagnanakaw o sa okasyon nito, nagkaroon ng pamamaslang o homicide.

Sa kasong People v. Gallardo & Natividad (G.R. No. 1245544, 21 March 2022), binigyang-diin ng Korte Suprema ang bigat ng krimeng ito at ang kabigatan ng kaparusahan na nakalaan dito, na nagsasaad:

“Robbery with homicide is a special complex crime penalized under Article 294 (1) of the RPC, which states: 

The crime carries a severe penalty because the law sees in this crime that men place lucre above the value of human life, thus justifying the imposition of a harsher penalty than that for simple robbery or homicide.”

Sa kasong nabanggit, ipinahayag ng Korte ang mga elemento ng robbery with homicide, katulad ng mga nabanggit. 

Sa kasong ito, hindi maikakaila na nagkaroon ng homicide dahil o sa okasyon ng pagnanakaw na naganap sa Filmore St., sa Lungsod ng Makati noong Pebrero 19, 2023, na nagresulta sa pagkamatay ng isang banyaga na si Donald. Ang testimonya ng biktima na si Maria hinggil sa pagkuha ng kanyang personal na mga ari-arian at ang pamamaril kay Donald habang tinutulungan siya nito ay malinaw na nakatala sa mga rekord. 

Sa katunayan, ang pagsusuri ng medico-legal officer ay umaayon sa ebidensya ng tagausig na ang pangunahing layunin ay magnakaw.

Dahil dito, ang pagpatay ay isinagawa upang maisakatuparan ang krimen ng pagnanakaw. Ang mga pangyayaring ito ay malinaw na pasok sa depinisyon ng special complex crime ng Robbery with Homicide. Tulad ng itinakda, ang homicide ay sinasabing nagawa dahil sa o sa okasyon ng pagnanakaw kung ito ay isinagawa upang (a) mapadali ang pagnanakaw o pagtakas ng salarin; (b) mapanatili ng salarin ang pag-aari sa ninakaw; (c) maiwasan ang pagkakadiskubre sa pagnanakaw; o (d) maalis ang mga saksi sa krimen.

Gayunpaman, bagaman may ebidensya sa pangyayari ng krimen, ang pagkakakilanlan sa salarin ay hindi napatunayan. Natuklasan din ng hukuman na may seryosong pagdududa sa ebidensya ng tagausig na tumutukoy kay Raffy bilang salarin. Wala kahit isang saksi ang malinaw at tiyak na nakapagpatunay na ang kanilang pagkakakilanlan kay Raffy bilang responsable sa krimen ay bunga ng kanilang sariling personal na kaalaman at alaala. Ang testimonya ni Maria ay nagkaroon ng mga hindi pagkakatugma. Sa kanyang unang salaysay noong Pebrero 19, 2023, matapos ang insidente, hindi siya nakapagbigay ng malinaw na pagkakakilanlan ng mukha o pangangatawan ng salarin. 

Subalit sa kanyang ikalawang salaysay, sinabi niya na nakita niya ang mukha ni Raffy nang mahulog ang suot nitong face mask, ngunit hindi ito nabanggit sa kanyang unang sworn statement. 

Sa cross-examination, inamin din niyang hindi niya agad nakilala si Raffy at sa katunayan, ipinakita sa kanya ang mga larawan ng suspek sa presinto bago niya ito tinukoy. Samantala, ang pulisya ay hindi nakapagpakita ng sapat na ebidensya upang patunayan na ang pagkakakilanlan kay Raffy ay resulta ng isang independent recollection at hindi impluwensya ng suggestive identification procedure.

Tulad ng itinatag sa jurisprudence, ang eyewitness identification, lalo na kung nagmula sa mga nakaranas ng matinding stress o trauma, ay dapat lapatan ng masusing pagsusuri ng hukuman. Ayon sa Korte Suprema sa ilang mga kaso, hindi maaaring umasa lamang sa iisang eyewitness testimony kung hindi magkakatugma o kulang sa proseso ng pagkilala. Sa kasong ito, dahil sa mga seryosong pagkukulang ng tagausig sa pagpapatunay ng pagkakakilanlan ni Raffy bilang salarin, nanaig ang presumption of innocence. Bagama’t kinikilala ang presumption of regularity in the performance of official duties ng mga pulis, hindi ito maaaring manaig laban sa presumption of innocence ni Raffy, lalo na kung may malinaw na duda at kakulangan sa ebidensya.

Samakatuwid, mula sana sa simpleng pag-uwi ng magkasintahan mula sa laundry shop, isang malagim na bangungot ang sumalubong sa kanila. Isang banyagang dumalaw lamang sa bansa upang makasama ang kanyang minamahal ang nasawi sa kamay ng mga kriminal. Sa kasong ating ibinahagi, sa halip na alaala ng pag-ibig, isang duguang trahedya ang naiwan—isang buhay ang nawala, isang babae ang ninakawan, at isang puso ang biniyak ng takot at pangungulila.

Ngunit higit sa lahat, pinaalala ng kasong ito ang matibay na prinsipyo ng ating batas, na mas mabuting makalaya ang isang nagkasala kesa mabilanggo ang isang inosente. Gaya ng binigyang-diin ng hukuman:

“The prosecution’s evidence must stand on the strength of its own merit and not on the weakness of the defense. Courts are duty bound to acquit when doubt persists, for conviction must rest on moral certainty and not on suspicion.”

Sa desisyon ng hukuman, sinasabi nito na hindi sapat ang pagdaramdam at pagkilala ng biktima upang hatulan si Raffy. Sa halip, pinairal ang mas mataas na aral na ang hustisya ay dapat nakabatay sa katiyakan, hindi sa hinala. Habang idinadalangin natin ang kaluluwa ni Donald at ang muling paghilom ng sugat ni Maria, nananatili rin ang ating pag-asa na magpatuloy ang paghahanap ng tunay na hustisya—na sa tamang panahon, ang tunay na salarin ay mapapanagot at ang hustisya ay lubos na makakamtan.

Witness, hindi sumipot; hustisya ‘di nakamit

ni Atty. Persida Rueda-Acosta @Daing mula sa hukay | Aug. 30, 2025

ISSUE #364

Sadyang napakahalaga ng pagkakaroon ng ebidensya sa pagsusulong ng anumang uri ng kaso upang makamtan ang hustisya. 

Ebidensya ang pangunahing sumusuporta sa pagtaguyod ng katotohanan. Mga alegasyon ng magkabilang partido ay maaaring magkasalungat man, subalit sa tulong ng ebidensya ay maipaglalaban ang kanilang mga karapatan.

Partikular, sa pagsusulong ng kasong kriminal para sa mga biktima, ebidensya laban sa inaakusahan na salarin ang kinakailangang maiprisinta upang maitaguyod ang kasalanan ng inaakusahan nang higit pa sa makatuwirang pagdududa.

Ang kuwentong aming ibabahagi sa araw na ito ay tungkol sa pamamaslang sa biktimang nagngangalang Jose, hango sa kasong kriminal na People of the Philippines vs. Antonio Dela Rosa y Perdes (Criminal Case No. S-6386, October 15, 2009). 

Sa kasamaang-palad, ang hustisya para sa kanyang kaluluwa ay hindi naigawad. Saan kaya nagkulang? Iyan ang sama-sama nating alamin at tunghayan.

Diumano, si Jose ay marahas na binaril noong ika-12 ng Mayo 2003, sa isang barangay sa Sta. Maria, Laguna. 

Ang bala na tumama sa kanyang ulo ang naging sanhi ng kanyang kagyat na pagpanaw.

Si Antonio ang pinaratangan na walang-awang pumaslang kay Jose. 

Kasong homicide ang inihain laban sa kanya sa Regional Trial Court ng Siniloan, Laguna (RTC Siniloan, Laguna). 

Agad siyang naaresto, gayunpaman, siya ay naghain ng petisyon upang makapagpiyansa para sa kanyang pansamantalang kalayaan, na pinahintulutan ng hukuman ng paglilitis.

“Not guilty,” ang naging pagsamo ni Antonio sa hukuman. Mariin niyang itinanggi ang paratang laban sa kanya.

Sa pre-trial ng kaso, kapwa nagsumite ang tagausig at depensa para sa pagmamarka ng kani-kanilang ebidensya. 

Sa bahagi ng tagausig, partikular na minarkahan bilang Exhibit “A” ang sinumpaang salaysay ng isang nagngangalang Ruben; Exhibit “B”, ang sinumpaang salaysay ng naulila na maybahay ni Jose na si Carmelita; Exhibit “C”, ang death certificate ni Jose; Exhibit “D”, ang mga larawan ni Jose; at Exhibits “E” at “F”, ang medico-legal certificate at anatomical sketch na inihanda ni Dr. Tamares.

Para naman sa depensa, sa tulong at representasyon ni Manananggol Pambayan D.A. De Guia ng aming PAO-Siniloan, Laguna District Office, minarkahan ang sagot na salaysay ni Antonio bilang Exhibit “J”, at Exhibit “2” naman ang salaysay ni Yolanda, asawa ni Antonio.

Nang litisin na ang kaso laban kay Antonio, tanging dalawang saksi lamang ang tumestigo sa harap ng hukuman – sina Carmelita at Dr. Tamares. 

Si Carmelita ay tumestigo kaugnay lamang sa sibil na aspeto ng kaso, habang si Dr. Tamares ay tumestigo kaugnay sa nilalaman ng medico-legal certificate at anatomical sketch nang kanyang suriin ang bangkay ng biktima. 

Si Ruben, na diumano ay nakasaksi sa naganap na pamamaril sa biktima, ay makailang beses na pinadalhan ng subpoena upang humarap sa hukuman at kilalanin at patotohanan ang nilalaman ng kanyang sinumpaang salaysay. 

Siya ay pinadadalo sa pagdinig na itinakda noong ika-26 ng Abril 2006 sa bisa ng kautusan ng RTC Siniloan, Laguna, na may petsang ika-18 ng Abril 2006, ngunit hindi siya dumating. 

Ika-29 ng Nobyembre 2006, ipinag-utos ng hukuman ng paglilitis ang muling pagpapadalo kay Ruben sa pagdinig na itinakda sa ika-23 ng Enero 2007, subalit hindi siya dumalo.

Ika-7 ng Agosto 2007, ipinag-utos na ng hukuman ng paglilitis ang pag-aresto kay Ruben upang siya ay mapilitang dumalo sa susunod na pagdinig, ngunit hindi pa rin ito dumalo sa pagdinig. Gayundin sa pagdinig na itinakda ng ika-2 ng Abril 2008 ay muling hindi nagpakita sa hukuman si Ruben. 

Sa huling pagkakataon na ibinigay ng hukuman sa tagausig na padaluhin ang naturang saksi sa pagdinig na itinakda noong ika-8 ng Oktubre 2008 ay walang Ruben na sumipot.

Ika-23 ng Hunyo 2009 ay pormal nang isinumite ng tagausig ang kanilang mga minarkahang ebidensya sa hukuman, na mariin na tinutulan ng depensa partikular na ang sinumpaang salaysay ni Ruben. 

Giit ng depensa, hindi umano wasto na kinilala ang naturang salaysay, kung kaya’t hindi ito maaaring magamit laban kay Antonio. Pinahintulutan ng hukuman ang pagtanggap sa Exhibits “B” hanggang “F”, ngunit hindi ang Exhibit “A”. Kaugnay ng nasabing pagtutol, pormal na naghain ang depensa ng Demurrer to Evidence noong ika-14 ng Hulyo 2009.

Makalipas ang 6 na taon at halos 5 buwan mula nang maganap ang insidente ng pamamaril na kumitil sa buhay ni Jose, nakalulungkot na hindi naipagkaloob sa kanyang kaluluwa ang inaasam na hustisya. 

Ipinaalala ng hukuman ng paglilitis na sa ilalim ng ating Batas Kriminal, ang ebidensya ng pagkakasala ng inakusahan na higit pa sa makatuwirang pagdududa ay lubos na napakahalaga. Hindi ganap na katiyakan lamang ang kailangan ng hukuman upang mahatulan ng maysala ang inaakusahan. Bagkus, ang kailangan ng hukuman ay moral na katiyakan, iyong magbubunga ng pananalig sa pag-iisip ng isang tao na walang kinikilingan. At ang merong pasanin ng pagtataguyod ng naturang pagkakasala ng inakusahan ay sa tagausig nakaatang.

Matapos ang masinsinang pagsusuri ng hukuman ng paglilitis sa ebidensya ng tagausig, hindi nakitaan ng moral na katiyakan na merong kinalaman si Antonio sa pamamaril kay Jose na sasapat upang gawaran siya ng hatol ng may pagkakasala.

Ipinaliwanag ng hukuman ng paglilitis na sa mga naisumite na ebidensya, ang tanging ebidensya na makatutulong sa pag-uusig laban kay Antonio ay ang testimonya ni Ruben na nagpahayag na diumano ay nasaksihan niya ang marahas na pamamaslang sa biktima. Subalit, sa kabila ng maraming pagkakataon na ibinigay ng hukuman sa nasabing saksi ay hindi nito kinilala at pinatotohanan ang nilalaman ng kanyang sinumpaang salaysay bunsod ng kanyang hindi pagdalo sa mga pagdinig. Dahil sa pagkukulang na ito sa pag-uusig ay hindi maaaring papanagutin si Antonio sa kriminal na responsibilidad sa pagkapaslang kay Jose.

Binigyang-diin ng hukuman ng paglilitis na, sabihin man na hindi na kinakailangan ang personal na testimonya ni Ruben at tinanggap ng hukuman ang kanyang sinumpaang salaysay, hindi pa rin kakumbinsi-kumbinsi ang nilalaman nito. 

Naging kapuna-puna sa hukuman ng paglilitis na walang sapat at konkretong pahayag si Ruben na si Antonio ang siyang bumaril kay Jose. Bagkus, ipinahayag lamang ni Ruben sa kanyang sinumpaang salaysay na: (1) nagpunta siya sa bahay ni Antonio nang marinig niya ang putok ng baril; (2) sa daan ay nakita niya si Antonio at Yolanda palabas ng kanilang bahay; (3) sinambit ni Antonio ang mga katagang: “Kagawad, inuto ko na,” at matapos ay umalis na ang mag-asawang Antonio at Yolanda; at (4) pumasok siya sa nasabing bahay at nakita si Jose na nakahandusay sa sahig at may itak sa tabi nito. 

Hindi nakalampas sa mapanuring pag-iisip ng hukuman ng paglilitis na hindi man lamang binanggit ni Ruben sa kanyang salaysay kung meron bang hawak na baril si Antonio noong makita niya ito, kasama si Yolanda, palabas ng bahay.

Dahil dito, hindi nakumbinsi ang hukuman ng paglilitis na naitaguyod ng tagausig ang pagkakasala ni Antonio sa batas nang higit pa sa makatuwirang pagdududa. 

Kung kaya’t minarapat ng RTC Siniloan, Laguna na ipawalang-sala si Antonio. Ang desisyon na ito ng hukuman ng paglilitis ay ipinroklama noong ika-15 ng Oktubre 2009, at wala nang naihain na petition for review on certiorari upang kuwestyunin ang naturang desisyon.

Nakakalungkot isipin na, tulad ni Jose, marami ang mga biktima ng mga walang katuturan na karahasan sa ating lipunan na hindi nabibigyan ng angkop na katarungan, at ang isa sa mga sanhi nito ay ang kakulangan ng katibayan. 

Batid namin na sadyang hindi madali ang maging saksi, lalo na kung ito ay merong kaugnayan sa krimen. Subalit, sana ay hindi sila pangunahan ng takot at pangamba. Dalangin din namin na sila ay mabigyan ng pagkupkop ng Poong Maykapal upang hindi sila mapahamak sa kanilang pagtulong na maisiwalat ang katotohanan at makapaghatid ng katarungan.

Pinainom, nilatigo at binato… 2-anyos, nakatikim ng kalupitan sa amain

ni Atty. Persida Rueda-Acosta @Daing mula sa hukay | August 24, 2025

ISSUE #363

Meron tayong mga batas na nagpapataw ng mabibigat na kaparusahan sa sinumang mang-aabuso o nang-aabuso sa mga kabataan. 

Mga batas na ang layon ay isulong ang kapakanan at kaligtasan ng mga miyembro ng ating lipunan na dehado dahil sa kanilang murang edad at kamusmusan.

Subalit, bakit magpahanggang ngayon ay marami pa rin sa kanila ang inaabuso; ultimo ang mga maliliit, musmos at wala pang mga muwang sa mundo? Dahil ba hindi nila kayang ipagtanggol ang kanilang mga sarili kaya sila ang madalas na sinasaktan at inaapi? 

Higit pa na nakakabahala at nakakapanlumo kung ang karahasan sa kanila ang dahilan ng kanilang pagpanaw rito sa mundo. 

Karahasan na nauwi sa kamatayan, iyan ang sinapit ni AAA - ang 2-taong gulang na biktima sa kuwento na aming ibabahagi sa araw na ito, hango sa kasong People of the Philippines vs. Roel Capangpangan y Gopio and Sheryl Magculang y Mana-ay (Criminal Case No. 10-835, May 2, 2017). 

Pitong taon ang naging pakikibaka ng musmos niyang kaluluwa, hustisya ba ay nakamit niya? Sama-sama nating alamin kung ano ang nangyari sa kaso na ito.

Paratang para sa krimen na murder ang inahain laban kay Roel sa Regional Trial Court, Branch 136 ng Makati City (RTC Makati City) sa pamamaslang kay AAA. 

Naganap ang malagim na insidente noong ika-6 ng Abril 2010, sa siyudad ng Makati. Diumano, sinamantala ni Roel ang kanyang higit na lakas at edad nang kanyang painumin ang musmos na biktima ng Gin, pinalo sa iba’t ibang bahagi ng katawan at ibinato sa sementado na sahig na siyang naging sanhi ng matinding pinsala at kalaunan naging dahilan ng kamatayan ni AAA. 

Si Sheryl, ina ni AAA na kinakasama ni Roel, ay dawit sa krimen bilang accessory sa pamamaslang kay AAA. 

Diumano, nakipagtulungan si Sheryl upang ikubli ang malagim na sinapit ni AAA sa pamamagitan ng kanyang pagtulong kay Roel na itapon ang bangkay ng kanyang anak sa ilang na bahagi ng Dasmariñas, Cavite, pati na ang hindi niya pagsusumbong sa ginawang krimen ng kanyang kinakasama.

Batay sa testimonya ni Bantay Bayan Danilo, humingi sa kanya ng tulong ang ina at kapatid ni Sheryl upang hanapin ang bata na si AAA. 

Nagtungo sila sa South Super Highway, sa ilalim ng Skyway flyover, at doon ay nakita ng kapatid ni Sheryl si Roel at tinanong ito kung nasaan si AAA. Sumagot diumano si Roel na nasa kapatid niya sa Cavite ang naturang bata. Kalaunan ay inaresto sina Roel at Sheryl kaugnay sa pamamaslang kay AAA. 

Habang papunta sa himpilan ng Criminal Investigation Division, sinabi diumano ni Roel na wala na si AAA, at patay na umano ang nasabing bata. 

Batay naman sa testimonya ni SPO1 Sadsad, inamin diumano sa kanya ni Roel na pinainom niya ng Gin si AAA, pinagpapalo at ibinalot sa damit. Itinuro diumano ni Roel kung saan sa Dasmariñas, Cavite dinala at iniwan ang katawan ni AAA, na agad namang pinuntahan ng mga operatiba. Sapagkat inilibing ang bangkay ni AAA, kinilala na lamang ni Sheryl ang kanyang anak sa pamamagitan ng mga kuhang litrato.

Si Dr. Seranillos ang nagsagawa ng post mortem examination sa bangkay ni AAA. 

Ayon sa kanya, blunt traumatic injuries na tinamo sa ulo ng batang biktima ang naging sanhi ng kamatayan nito. Nagsumamo naman sa hukuman ng paglilitis sina Roel at Sheryl na sila ay walang kasalanan sa pagpanaw ni AAA.

Batay sa testimonya ni Sheryl, unang baitang lamang sa elementarya ang kanyang naabot at na hindi siya marunong bumasa o sumulat. Kanyang kinumpirma ang pinatotohanan ng tagausig na pinaslang ni Roel si AAA. Naging tikom diumano ang kanyang bibig noong naganap ang malagim na insidente dahil maging siya ay pinagbantaan na papaslangin din ni Roel. Kinumpirma rin ni Sheryl na dinala nila ang wala nang buhay na katawan ng kanyang anak sa kapatid ni Roel sa Cavite. 

Nanatiling tikom ang kanyang bibig bunsod sa patuloy na takot para sa kanyang sariling buhay. Nang hiwalayan niya umano si Roel ay ibinahagi niya sa kaibigan ng kanyang kapatid ang pagkakapaslang kay AAA, pati na ang ginawang paglibing sa katawan ng kanyang anak sa Cavite. 

Pinabulaanan naman ni Roel ang mga alegasyon laban sa kanya. Diumano, ang mga ito ay gawa-gawa lamang ni Sheryl. 

Dagdag pa ni Roel, sinabi na lamang diumano sa kanya ni Sheryl na patay na si AAA, ngunit hindi umano ipinaliwanag sa kanya kung bakit o paano ito nangyari. 

Tumestigo naman si Margie, kapatid ni Roel, na nakita niya si Sheryl nang dalhin ng huli

si AAA sa Cavite. Napansin diumano ni Margie na merong mantsa ang damit ni Sheryl, ngunit sinabi umano nito sa kanya na dumi lamang iyon ni AAA. 

Dagdag pa ni Margie, tila umano merong saltik si Sheryl dahil tumatawa ito nang walang dahilan. 

Makalipas diumano ang isang buwan ay nakita na lamang niya si Roel, lulan ng sasakyang pampulis, na merong pasa ang mukha. 

Matapos ang mabusising pag-aaral sa bawat ebidensya na isinumite sa hukuman ng paglilitis, nagbaba ng hatol ang RTC Makati City. Guilty beyond reasonable doubt si Roel para sa krimen na murder. 

Nakumbinsi ang hukuman ng paglilitis na naitaguyod ng tagausig nang higit pa sa makatuwirang pagdududa na sinamantala ni Roel ang kanyang higit na lakas at edad sa pananakit kay AAA at na walang-awa nito na ibinato ang musmos na biktima na naging sanhi ng kanyang mga pinsala sa katawan at ang kalaunan na kamatayan.

Pagbibigay-linaw pa ng RTC Makati City, hindi kapani-paniwala ang depensa ni Roel na nakisama lamang siya sa gustong mangyari ni Sheryl. 

Para sa hukuman ng paglilitis, hindi naaayon sa inaasahan na pag-uugali ng isang tao, na nalaman na pinaslang ang anak ng kanya mismong kinakasama, na sumakay na lamang sa agos ng pangyayari at ikubli ang malagim na sinapit ng biktima. 

Dahil dito, ipinag-utos ng RTC Makati City ang pagpataw kay Roel ng parusa na reclusion perpetua without eligibility for parole. 

Ipinag-utos din ng RTC Makati City ang kanyang pagbabayad-pinsala ng halagang P75,000.00, at moral damages sa halagang P75,000.00.

Ipinawalang-sala naman ng RTC Makati City si Sheryl. Sang-ayon ang hukuman ng paglilitis sa iginiit ng depensa, sa tulong ni Manananggol Pambayan M. C. Bastasa ng PAO-Makati City District Office, na ang pananagutang kriminal ni Sheryl ay pinabulaanan ng kanyang lagay ng pag-iisip. 

Para sa hukuman ng paglilitis, naitaguyod ng depensa ang labis na pagkabigla at hindi pagkatanggap ni Sheryl sa katotohanan ng pagkamatay ng kanyang 2-taong gulang na anak, dahilan ng pagkawalang-imik nito. Bagaman merong mga indibidwal na maaaring agad na maninindigan kung maharap sa ganitong uri ng sitwasyon. 

Binigyang-linaw ng hukuman ng paglilitis na ang pagiging tikom ni Sheryl sa sinapit ng kanyang anak ay hindi maituturing na pagkukulang na merong kaparusahan sa ilalim ng ating Revised Penal Code.

Ang desisyon na ito ng RTC Makati City ay ipinroklama noong ika-2 ng Mayo 2017.

Napakahirap para sa isang ina na mawalay sa kanyang anak, lalo’t higit kung ito ay dahil sa isang malagim na krimen. Karagdagan pa na pagpapahirap sa isang ina ang masangkot sa pagpanaw ng sariling anak kung ang mga nangyari ay wala sa kanyang kontrol. 

Pagkaparalisa ng kanyang buong pagkatao at pagkagunaw ng kanyang mundo – ilan lamang ang mga iyan na magiging bitbit niya hanggang ang kanya namang buhay ay matuldukan sa mundong ito.

Napawalang-sala man si Sheryl, hindi na kailanman maibabalik pa ang kanyang buhay na parte si AAA. Marahil patuloy niya ring dadalhin ang bigat sa kalooban at kanyang konsensya na sa pagmamalupit na sinapit ng kanyang musmos na anak. 

Hindi man naipagtanggol ng kanyang ina ang buhay ng musmos na anghel na si AAA, dalangin namin ang katahimikan ng kanyang kaluluwa. 

Nawa ay nakamit pa rin niya ang inaasam na hustisya sa ibinaba na desisyon laban sa amain niya na pumaslang sa kanya. Dalangin din namin na wala nang iba pang mga kabataan ang mabiktima, upang wala na ring maging dahilan ng kanilang pagdaing sa sinapit na kalupitan at kamatayan mula sa nasabing krimen.