top of page
Search

ni Sister Isabel del Mundo - @Mga kuwento ng buhay at pag-ibig | December 22, 2023


Dear Sister Isabel,


Bakit kaya ganito ang buhay namin? Kahit saan kami tumira hindi kami makapag-ipon-ipon. Madalas kaming kinakapos gayung itong nilipatan namin ng bahay ay hindi na namin kailangan pa magbayad para sa upa. Dati kasi kaming nangungupahan kasama ang aking asawa at apat naming mga anak. 


Overseas Filipino Worker (OFW) ang asawa ko. Kaya nang alukin ako ng kapatid ko sa bahay niya sa Laguna, tutal wala umanong nakatira ru’n dahil nagwo-work din siya sa abroad, du’n na lang umano kami tumira. Natuwa naman ako dahil ‘di na namin kakailanganing mangupahan. ‘Yun pala gayundin, lalo palang magastos kasi need naming mag-asawa magbayad ng service na maghahatid sa mga anak namin sa school. Mahal din ang electric at water bill dito. 


Pero, tumutulong naman kahit papaano itong kapatid ko na siyang mayari ng bahay. Hanggang isang araw, nagulat na lang ako, ang sakit niya magsalita sa akin. ‘Di ko alam kung bakit siya nagalit sa amin. Nasaktan ako sa sinabi niya.


Balak na sana naming bumalik na lang sa dati naming lugar kesa makatikim nang masasakit na salita mula kapatid ko na siyang mayari ng bahay. 


Tama ba ang gagawin ko? Sa totoo lang ganu’n lang naman kapatid ko, pero matulungin, maunawain at lahat ng gusto ng mga anak kong gadgets at iba pang bagay ay binibili niya. Ginagastusan din niya kami ng mga anak ko, at pinagbabakasyon sa abroad na kung saan nandu’n siya. Lahat nang ‘yung libre niya. Sa ngayon ay sila naman ng mother ko ang nagto-tour sa ibang bansa.


Sinagot niya rin ang mother ko. Ano kaya ang mabuti kong gawin? Itutuloy ko ba ang pag-alis dito sa bahay ng kapatid ko dahil lang napagsalitaan niya ako ng masasakit na salita? Uupa na lang ba kami uli ng asawa ko sa dati naming pinanggalingan? Sana ay mapayuhan n’yo ako ng dapat kong gawin. 

 

Umaasa,

Mildred ng Laguna

 

Sa iyo, Mildred,


Huwag kang magpadalus-dalos sa pagpapasya. Ikaw na rin ang may sabi, kahit saan kayo tumira pareho lang. Hindi kayo makaipon gayung nagtatrabaho naman sa abroad ang asawa mo. Nasa diskarte lang ‘yan. Mag-isip ka ng sideline na puwede mong pagkakitaan at para na rin makatulong ka sa asawa mo. Huwag mong iasa lahat sa asawa mo, humanap ka rin ng paraan para tulungan siyang madagdagan ang income n’yo. 


Gamitin mo ang utak mo kahit papaano, para ‘di na rin kayo kapusin sa pang-araw-araw na gastusin. Sa panahon ngayon, dapat dalawa ang nagtatrabaho sa pamilya. Hindi ang ama lang ng tahanan. Huwag ka nang bumalik sa dati n’yong lugar na kung saan iniisip mo na mas makakatipid at hindi ka makakarinig nang masasakit na salita.


Pagpasensyahan mo na lang ang kapatid mo kung may nasabi man siya sa iyong masakit. Tutal sabi mo, malaki na ang naitulong niya sa inyo at binibili lahat ng gustong gadgets ng mga anak mo. Marami lang siguro siyang problema noong araw na iyon kaya nakapagbitiw siya ng masasakit na salita. ‘Wag na kayong umalis ng asawa at anak mo r’yan sa bahay ng kapatid mo. Pagpasensyahan mo na mga sinasabi niya. Malay mo may balak pala siya ipasyal uli kayo ng mga anak mo sa abroad pag-uwi nila ng mother n’yo galing sa ibang bansa. Kung lilipat kayo ng asawa’t anak mo at iwan ang bahay niya baka tuluyan pa siyang magalit sa iyo. Isip-isip din, gamitin mo ang iyong utak. At iyan ang maipapayo ko sa iyo. Hanggang dito na lang, patnubayan ka nawa ng Diyos Ama. 

 

Sumasaiyo,

Sister Isabel del Mundo


 
 
  • BULGAR
  • Dec 21, 2023

ni Maria Angela Gonzales @Kuwentong Pag-Ibig | December 21, 2023



ree

 

“What Baninay want, Baninay gets!” Nakangising sabi niya habang nakaharap sa salamin. 


Hindi man siya ipinanganak na may gintong kutsarang sa bibig, nakukuha niya naman ang lahat ng kanyang naisin. Ang nakakatawa pa, hindi niya na ito pinaghihirapan. Ang kailangan lang niyang gawin ay mag-concentrate upang makuha ang kanyang ninanais.


Hindi man niya alam kung saan siya nagmula, at kung ano’ng klaseng pagkatao mayroon siya. Ngunit, nakakasigurado siyang hindi siya ordinaryong nilalang. Kung tulad din kasi siya ng iba, hindi niya magagawang pasukin ang isip ng ibang tao para mapasunod ito, at hindi rin siya magkakaroon ng kakayahan na makapanakit gamit ang kanyang isipan. 


“Ano’ng ginagawa mo?” Wika ng kanyang ina habang pumapasok sa kanilang kuwarto. 

Mabilis itong lumapit sa kanya habang tinititigan si Baninay. Hindi man lang nakaramdam ng takot si Baninay nu’ng mga oras na ‘yun. 


Alam niya naman kasi hindi siya kayang saktan ng kanyang ina. Bagkus, matamis na ngiti pa ang ipakita niya rito. 


“Wala po.”


“Ikaw lang ang puwedeng manakit…” Bigla itong huminto sa sasabihin. Marahas na buntong hininga ang pinawalan ng kanyang Nanay Mameng at sabay sabing, “hindi ko alam na may kakayahan kang ganyan.”


“Kung ganu’n, hindi ko lang ito basta abilidad. Nasa lahi natin ito? ‘Yun ba ang dahilan kaya narito tayo sa Manila, inilayo mo ako sa ating mga kalahi?”


“Dahil ayokong gamitin ka nila sa kasamaan,” buong diing sabi nito. 


“It’s cool.”


“Huwag mo akong ma-ingles-ingles,” wika nito.


Nakaramdam siya ng panghihina. Kumunot tuloy ang kanyang noo. Noon lang niya kasi naalala na may mga pagkakataon na kapag nag-uusap ng ingles ang mga taong nakapaligid sa kanila ay nanghihina ito samantalang nakakaramdam naman siya ng lakas kapag malalalim na tagalog ang usapan. 


“Ano bang klaseng pagkatao ang mayroon tayo?”


“Ito ay mga mangkukulam,” buong diing sabi nito. 


Hindi niya maiwasan ang manggilalas dahil nang sabihin iyon ng ina para ring may kung ano’ng klaseng apoy na biglang lumabas sa kanyang paligid. 

 

Itutuloy…


 
 
  • BULGAR
  • Dec 20, 2023

ni Maria Angela Gonzales @Kuwentong Pag-Ibig | December 20, 2023



ree

“Bakit?” Nag-aalalang tanong ni Gabriel sa kanya.


Malakas masyado ang sampal na naramdaman ng kanyang nobya, kaya hindi kataka-taka na naramdaman din ito ni Gabriel. Ibig pa sanang ipagkaila ni Princess ang kanyang naramdaman, pero iniharap siya ni Gabriel sabay kunot noo, at hindi niya namalayan na nakahawak na ito sa kanyang pisngi. 


“Ano’ng nangyari r’yan?” Gilalas nitong tanong. 


“Ha?” Gulat din niyang sabi.


Hindi niya kasi inaasahan ang reaksyon ni Gabriel. Nanlaki ang mga mata nito at para bang gulat na gulat sa kanyang nakita. 


“Bakit ang pula-pula ng pisngi mo?”


“Ano?” 


“Parang may sumampal sa iyo.”


“Sinampal ako ni Baninay,” gusto sana niya itong sabihin, pero hindi niya magawa. Kahit na kitang-kita niya sa kanyang isipan ang pagsampal sa kanya ni Baninay. Alam niyang hindi maniniwala ang kanyang nobyo, lalo na kung wala naman itong nakita. ‘Ika nga nila, “to see is to believe.” 


“Baka allergy lang,” 


Lalong lumalim ang pagkanot ng noo ni Gabriel at sabay tanong na, “paano ka magkaka-allergy, eh ‘di ka naman kumain ng hipon.”


“Hindi ko alam, wala ka naman nakitang lumapit sa akin, hindi ba?”

“Wala nga,” wika nito. 


“Kaya walang nanakit sa akin.”


“Saka hindi rin ako papayag na may manakit sa’yo. Mahal na mahal kita kaya sisiguraduhin kong lagi kang safe.”


“Napaka-sweet naman”, sarkastikong sabi ng boses sa kanyang isipan. 


Hindi niya kabisado ang boses ni Baninay, pero nakatitiyak si Princess na si Baninay ang babaeng nagsasalita sa kanyang isipan, at hindi niya alam kung papaano nangyari ‘yun. 


“Sige, magpakaligaya ka sa piling ng mahal ko, dahil isang araw, magiging akin din siya.” Dagdag pa nito.


Itutuloy…


 
 
RECOMMENDED
bottom of page