Kandidato, bawal epal ngayong Holy Week

by Info @Editorial | Apr. 17, 2025

Semana Santa, panahon ng pananahimik, pagninilay, at pagbabalik-loob sa Diyos. 

Sa mga panahong tulad nito, ang mga tao ay naghahanap ng katahimikan, hindi campaign jingle. Nagninilay, hindi namumulitika. Nagsisimba, hindi nagbabangayan.

Kaya naman awat muna sa kampanya.

Bawal ang mga kandidatong hindi marunong rumespeto sa sagradong panahong ito. Huwag nang tangkain ang pamimigay ng ayuda na may kasamang mukha sa plastik.

Ganundin ang pagpo-post online ng “pabasa” pero parang mas highlight pa ang campaign logo kaysa sa dasal.

Kandidato, huwag umepal ngayong Semana Santa. Hindi ito tungkol sa inyo. Hindi ito ang panahon para magpasikat. Hindi ito pagkakataon para magparamdam ng “concern” kung may nakatagong layunin din naman.

Kung gustong tumulong — tumulong. Pero gawin ito nang tahimik, tapat, at may respeto sa pananampalataya ng sambayanang Pilipino. Hindi lahat ng bagay ay kailangang gamitan ng camera, tarpaulin, at social media post.

Ang Semana Santa ay para sa Diyos, hindi sa pulitiko.

Senakulo: Dula ng Pananampalataya

ni Cristine Marish Rivera (OJT) @Life & Style | Apr. 16, 2025

Para sa isang Pinoy na lumaki sa bansang karamihan ay Katoliko, maraming nakagisnan ang iba’t ibang tradisyon na ginagawa sa tuwing Semana Santa. Sumasalamin kasi ito sa pananampalataya, sining at kultura ng Pilipinas.

Bukod sa mga bagay na nagrerepresinta sa Mahal na Araw gaya ng hindi pagkain ng mga karne, pagbisita sa mga simbahan, mga pabasa ng pasyon, at iba pa, isang natatanging tradisyon ang isinasagawa kaugnay ng pag-alaala sa mga hirap na pinagdaanan ni Hesus bago tuluyang ipako at mamatay sa krus.

Pagsapit ng Semana Santa, buhay na buhay na ang mga lansangan at entablado sa Senakulo. Ito ay ang pagsasadula patungkol sa buhay (mula sa kapanganakan), pagpapakasakit, kamatayan at muling pagkabuhay ng Panginoong Hesu-Kristo.

Ang katawagang Senakulo ay hango sa salitang Cenaculum o mas mataas na silid (upper room) na siyang naging lugar para sa Huling Hapunan. Karaniwang ginagawa ito ng ilang grupo ng mga Kristiyano, partikular na ang mga Katoliko, tuwing Biyernes Santo o Good Friday sa mga simbahan, lansangan, etc., bilang paggunita sa lahat ng sakripisyo para sa atin ni Hesus.

Kabilang sa mga kilalang probinsya na nagsasagawa ng Senakulo ay ang Bulacan, Rizal at Pampanga. Tampok dito ang taimtim na debosyon ng bawat kalahok o gumaganap sa pagtatanghal na kadalasang mga ordinaryong mamamayan lamang.

Iba-iba ang mga dahilan ng mga kasali na nagsasadula nito, ilan sa kanila ay bilang pagpapasalamat, paghingi ng kapatawaran, pamamanata, at may espesyal na kahilingan para sa sarili o ‘di kaya’y para sa pamilya.

Dahil may kani-kanya namang paraan ng pagsunod at pananampalataya, ang iba sa atin ay mas gusto o nagagawang magpapako sa krus o ang magpenitensya.

Anuman ang tradisyon o ritwal na nais nating gawin sa mga panahong ganito, ang mahalaga lamang ay alam nating respetuhin ang paraan ng pagsisisi, pagbabagong buhay, at paghingi ng kapatawaran ng bawat isa.

At sakaling may mga plano na para sa Mahal na Araw, tandaan lamang na nasaan mang parte ng mundo, laging isipin at isapuso ang kahalagahan at ang tunay na diwa ng Semana Santa.

Sa huli, ang Senakulo ay hindi lamang kuwento ng buhay at pagpapakasakit ni Hesus para sa ating katubusan, bagkus, kuwento rin ito ng bawat Pilipino na nagmamahal, nagsasakripisyo, at patuloy na naniniwala sa kapangyarihan ng Diyos at nananampalataya sa Kanya.

Pilipi-Knows: Kahalagahan ng Visita Iglesia

ni Dominic Santos (OJT) @Life & Style | Apr. 15, 2025

Likas sa ating mga Pilipino ang pagiging relihiyoso. Kaya naman taun-taon sa tuwing sumasapit ang Mahal na Araw, isa sa mga karaniwang ginagawa natin ay ang Visita Iglesia.

Maraming mahahalagang bagay at paliwanag na kailangan nating matutunan tungkol dito, kaya halina’t alamin natin ang mga ito.

Ang Visita Iglesia ay isang tradisyon ng Romano Katoliko tuwing Semana Santa, kung saan ang mga indibidwal ay bumibisita sa mga simbahan upang manalangin at magnilay-nilay tungkol sa mga paghihirap at pagkamatay ni Hesu-Kristo.

Ito ay karaniwang ginugunita tuwing Maundy Thursday o Huwebes Santo. Ngunit, bakit nga ba tinawag itong Maundy Thursday?

Ang salitang ‘Maundy’ ay mula sa ‘mandatum’ na isang salitang Latin na ang ibig sabihin ay mandato o kautusan. Nangangahulugan din ito ng ‘foot washing’ o paghuhugas ng paa kagaya ng seremonya ng paghuhugas ng paa ni Hesus sa kanyang mga alagad, pagkatapos ng kanilang pagsasalo-salo sa Huling Hapunan o ‘Last Supper’.

Dito, ipinapakita ng ilang deboto ang paggunita ng Visita Iglesia bilang isang panata, naglalakad sila nang nakapaa o barefoot habang ang iba naman ay nagbubuhat ng krus.

Nagagawa rin nila na bumisita sa pito hanggang 14 na simbahan. Ang pitong simbahan ay sumisimbolo ng ‘Pitong Huling Wika’ ng Diyos habang ang 14 na simbahan ay katumbas ng 14 Stations of the Cross.

Sa mga nagdaang taon, hindi nalilimutang gawin ng maraming Katoliko ang Visita Iglesia. Ramdam kasi nila ang kakulangan sa paggunita ng Semana Santa kung wala nito. Gayunpaman, hindi natatapos ang Visita Iglesia sa pagpunta lamang sa mga simbahan.

Ang tunay na diwa nito ay nagmumula sa kalooban ng bawat Kristiyano sa pag-aalay nila ng dasal at pagbubulay-bulay sa mga paghihirap at sakripisyo na ginawa ni Hesus para sa sangkatauhan. Nawa’y manatili sa puso at isipan natin ang kahalagahan ng Visita Iglesia.