Hanggang kailan maghahari ang mali?

ni Fr. Robert Reyes - @Kapaayapaan / Patakbo-takbo | August 21, 2021

Hanggang kailan maghahari ang kasinungalingan at inhustisya? Drug Queen, immoral, korup, at iba pa — ‘yan ang mga paratang kay Sen. Leila de Lima.

Napakalaking operasyon ang isinawa laban sa Senadora, patuloy pa rin ang paglilitis na walang pinupuntahan dahil walang maiharap ang presekusyon na matibay na ebidensiya laban sa kanya.

Mahigit apat na taon nang nakakulong ang Senadora sa Kampo Crame mula sa pag-aresto sa kanya noong ika-24 ng Pebrero, 2017. Marami sa apat na taong nagdaan, kahit pandemya, nadadalaw pa rin natin ang butihing Senadora.

Dahil sa pagdami ng kaso ng COVID-19 sa kasalukuyang taon, naging mahirap nang dumalaw sa kanya. Dahil sa papalapit nang pagsasampa ng kandidatura sa darating na ika-1 ng Oktubre 2021, nagpasya na ang Senadora na magpalabas ng pahayag, “Marami ang nagtatanong kung sa kabila ng pagyurak na ginawa mo sa akin ay may lakas pa ako ng loob na muling tumakbo bilang senador sa 2022. Tatakbo akong muli. Hindi ako susuko. Tuloy ang laban.”

Sa kabila ng mahigit apat na taong pagkakakulong ay hindi nadurog, nabale o nabasag ang kalooban ng Senadora. Sa marami naming pag-uusap, nabanggit niya ang grasya ng kulungan. Naririnig kong paulit-ulit sa aking isip ang mahinahon at malinaw, ngunit buong tinig ng matapang na Senadora, “Napakarami kong panahon na magdasal, magnilay, magbasa, magsulat at palalimin ang aking pananampalataya sa Diyos. Hindi ibinibigay sa lahat ang pagkakataong makaharap ang matinding pag-iisa at pawang kalungkutan. Ngunit hindi ako malungkot. Hindi ako bigo. Hindi ako nawalan ng pag-asa at paninindigan. Lalo akong lumakas. Lalong nabubuo ang aking paninindigang lumaban at gawin ang dapat para sa aking bayan at mga kababayan. Lalaban ako. Hindi ako susuko.”

Alam ng mga taga-South Africa ang naging buhay ng kanilang yumaong Presidente na si Nelson Mandela. Bago ito nakulong, nilabanan niya ang polisiya ng “Apartheid” o paghihiwalay ng mga itim sa puti. Dayo ang mga puti na galing England. Bagama’t dayo ang mga ito, sila ang may hawak sa pulitika at ekonomiya ng South Africa. Ang lahat ng maganda at naturang “first class” ay para lamang sa mga puti. At ang lahat ng mas mababa at mahinang klase ay para sa mga itim. Hindi matanggap ni Nelson ang ganitong pagtatangi at paghihiwalay sa kanyang mga kababayan na kung tutuusin sila ang dapat nagpapatakbo ng kanilang bayang tinubuan. At dahil sa kanyang patuloy na pag-oorganisa at paglaban sa pamahalaan ng mga puti at para sa karapatan ng mga itim, nakulong si Nelson sa Roben Island ng 20 taon. At sa kanyang kulungan, hindi nawalan ng pag-asa at pananampalataya ang lider ng South Africans. Habang tinitiis nito ang pagkakakulong, ito ay naging buhay na martir laban sa Apartheid. At sa kanyang paglaya, nagising at tumindi pa ang paglaban ng lahat sa apartheid hanggang sa magkaroon ng pambansang eleksiyon kung saan si Nelson Mandela ang naging pinaka-unang pangulong itim.

Kung si Nelson Mandela ang buhay na martir laban sa apartheid, si Sen. Leila De Lima naman ang maituturing na buhay na martir para sa karapatang-pantao. Hindi ito tumigil sa pamamahayag sa pamamagitan ng pagsusulat ng kanyang posisyon at paninindigan hinggil sa iba’t ibang isyu ng ating bansa.

Sa nagdaang mahigit limang taon na ng kasalukuyang administrasyon, naging malinaw at matinding ilaw ng katotohanan, katinuan, katarungan, katapangan at paninindigan ang senadora.

Isa lang ang dapat mangyari sa lalong madaling panahon. Dapat lang palayain na si Senadora Leila de Lima!

Ang pandemya, mga tumatanda at matanda na

ni Fr. Robert Reyes - @Kapaayapaan / Patakbo-takbo | August 14, 2021

Noong muling nagbalik ang “lockdown” sa National Capital Region mula ika-6 hanggang ika-20 ng Agosto, 2021, hindi na nagulat ang karamihan dahil sa naranasang unang lockdown last year. Madaling sumunod ang karamihan sa mga institusyon, kasama na ang mga simbahan. Maraming simbahan ang tuluyan nang isinara ang kanilang pintuan at hindi na nagpapasok ng mga parukyano, kung saan online mass ang naging sentro ng lahat ng mga pagdiriwang ng simbahan. Wala nang ibang pagtitipong nagaganap kundi ang naturang virtual o digital experience ng banal na misa. Subalit, hindi kasama sa pinagbabawal ang pag-iikot sa kabahayan upang dalawin ang mga may sakit, matatanda at may kapansanan.

Ganun kahalaga ang pagbaba, pag-iikot at pagdalaw ng pari sa kanilang mga parukyano. Kung mawawala ang mga gawaing ito, at tuluyan na ring magsara ng simbahan at kumbento dala ng malubhang pag-iingat, tuluyan na ring mawawalan ng koneksiyon ang nakararami sa kanilang simbahan. At kung merong sektor na higit na may kaugnayan sa kanilang simbahan, ito na ang sektor ng mga may edad na at umu-edad. At kung meron ding napakalaking nagawa para sa simbahan, ito na ang sektor ng matanda at tumatandang parukyano. Kaya’t nararapat lang na pagtuunan ng partikular at espesyal na atensiyon ang mga “elderly” o “senior”.

Dahil dito merong kambal na obligasyon kaming mga pari, pastor at imam. Kailangang alagaan at alalayan ang sektor ng matanda at kasabay nito ay ang sektor ng kabataan.

Ngunit, paano ito gagawin ngayong panahon ng pandemya, panahon ng pabalik-balik na lockdown, ngayong kakaunti ang dami ng nagsisimba o nangangahas ng lumabas ng kanilang bahay upang pumasok ng simbahan.

Napakaraming nagkakasakit at namamatay sa sektor ng matatanda. Hindi tayo makapamili o makahindi kapag nakiusap na ang pamilya ng yumaong matanda na basbasan at misahan ang kanilang magulang. Kung obligasyon naming sadyain ang mga tahanan ng nasawing matatanda, higit na makabuluhan na dalawin, basbasan, pakomunyunin at bigyan ng kaunting ayuda ang buhay pa at lumalaban na matatanda at tumatanda. At ganon na lang ang kapansin-pansing galak ng matatanda, “Salamat na hindi ninyo kami nakalimutan. Binigyan pa ninyo kami ng pagkain, bakuna, gamot, bitamina at iba pa.”

Ito ang tunay at matinding hamon ng pandemya: hanapin, dalawin, kilalanin at pagpahalagahan ang napakahalagang sektor na ito, bago mahuli at pagsisihan na lang natin ang lahat.

Pagbabagong-anyo ng Diyos sa panahon ng pandemya

ni Fr. Robert Reyes - @Kapaayapaan / Patakbo-takbo | August 08, 2021

Pista ng Transfiguration of Our Lord noong Biyernes. Pinagdiriwang ang pistang ito ng ilang parokya sa linggong kasunod ng ika-6 ng Agosto. Kaya’t pista ng pagbabagong-anyo ng Panginoon sa maraming parokya sa buong mundo. Tingnan natin ang sinasabi ng Bibliya tungkol sa pagbabagong-anyo ng Panginoon: “Pagkaraan ng anim na araw, umakyat si Jesus sa isang mataas na bundok. Wala siyang isinama kundi sina Pedro, Santiago at Juan. Samantalang sila’y naroroon, nakita nilang nagbabagong-anyo si Jesus, nagningning ang kanyang kasuotan na naging puting-puti, anupa’t walang sinumang makapagpapaputi nang gayun. At nakita ng tatlong alagad sina Moises at Elias, na nakikipag-usap kay Jesus. Sinabi ni Pedro kay Jesus, “Guro, mabuti pa’y dumito na tayo. Gagawa po kami ng tatlong kubol: isa sa inyo, isa kay Moises at isa kay Elias.” Hindi nalalaman ni Pedro ang kanyang sinasabi sapagkat masyado ang takot niya at ng kanyang mga kasama. At nililiman sila ng isang alapaap at mula rito’y may tinig na nagsabi, “Ito ang minamahal kong Anak. Pakinggan ninyo siya!” Pagdaka, tumingin ang mgaalagad sa paligid nila at nakitang wala na silang kasama roon kundi si Jesus.” (Marcos 9: 2ff)

Ang napakahalagang elemento ng pagbabagong-anyo ngayong pandemya ay ang pagpapa-dalisay ng ating isip, salita at gawa. At muli na namang kumalat ang kung anu-anong pahayag mula sa Malacañang: “Kung hindi kayo magppabakuna, huwag na lang kayo lumabas ng bahay.” “Kung lalabas kaya ipasusundo ko kayo para ibalik sa inyong mga bahay.” “Pahuhuli ko kayong mga lumalabas na hindi pa nababakunahan.” “Paiiniksiyunan ko kay ng iniksiyon para sa baboy.”

Wala pang social media at mainstream media noong panahon ni HesuKristo at ng kanyang mga alagad. Tanging isip at bibig lang ng kanyang mga alagad ang gumagana kapag may nangyayaring kakaiba sa kanilang kapaligiran. Subalit ganun na lang makahawa ang takot at pagkalito. At napakadaling ikalat din ito ng simpleng palitan ng salita. Subalit, dagdag pa sa COVID-19 pandemic ay ang pandemya ng bibig at daliri. Ano ang dapat gawin upang hindi maapektuhan, higit na matakot o malito dahil sa mapanlinlang na salita na lumalabas sa commercial o government media o sa iba’t ibang social media platforms?

Kung may pagbabagong-anyo na dapat mangyari ngayon, dapat ito mangyari sa mga bibig at daliri na sa halip na bawasan ang takot, kalituhan, ang mga ito pa ang mismong nag-uudyok ng pagkalat ng virus.