top of page
Search

ni Grace Poe - @Poesible | March 15, 2021



Nag-anibersaryo na ang pagbababa ng lockdown sa ating bansa. Ang inakala nating ilang linggo lamang na community quarantine, inabot na ng isang taon. Ang masaklap, sa halip na masugpo ang COVID-19, nakararanas tayo ngayon ng surge o pagtaas ng bilang ng mga kaso ng impeksiyon.


Isang taon na ring tag-gutom ang jeepney drivers. Hanggang ngayon, wala pa rin silang pasada. Kani-kanyang diskarte na lamang kung paano sila mabubuhay pati na ang kanilang pamilya.


Malaki ang pagtutuon ng pamahalaan sa pagbubukas ng ekonomiya. Sa kabila ng second wave na dinaranas natin, nagluluwag tayo ng restriksiyon dahil kailangan nating suportahan ang kabuhayan ng mamamayan. Nagsisimula na ang pagbabakuna at umaasa tayong tulad sa ibang bansa, magdulot ito ng pagbaba ng bilang ng mga kaso ng COVID-19. Samantala, kailangang tumakbo ang mga negosyo para makapagdala ng trabaho sa mga tao.


Kung gusto nating pasiglahin muli ang ekonomiya, naniniwala tayong kailangang ibalik ang mga jeep sa ating daan. Marami tayong roadworthy jeeps na makapagbibigay ng abot-kayang transportasyon sa ating mga kababayan. Kailangan sila para sa mobilidad ng mga tao para maging produktibo sila. Kailangan ito para sa kabuhayan ng jeepney drivers at operators nating nakaasa sa kita mula sa pamamasada.


Inihain natin ang Senate Bill No. 867 para sa makatarungan at makataong jeepney modernization program. Sa ilalim ng Just and Humane Modernization Program na ating ipinapanukala, babalansehin ang kaligtasan sa daan at kabutihan sa kapaligiran sa karapatan ng mga taong nakasalalay ang kabuhayan sa mga jeep. Itatakda sa mga jeep na maging Euro-4 compliant ang mga makina nito, at kung magawa ito ay aaprubahan ang kanilang yunit para maipamasada. Bilang tulong, magpapahiram ang pamahalaan ng 10% ng halaga ng bawat yunit ng modernong jeep. Hindi rin maaaring lumagpas sa 4% kada taon ang interes sa pautang dahil na rin sa kalikasan ng public utility vehicles. Hindi rin bababa ang loan amortization period sa 15 taon.


Samantala, para sa jeeney drivers na hindi makapagmamaneho dahil sa modernization program, ipinapanukala nating bigyan sila ng makatuwirang ayudang pinansiyal para mayroon silang ipangsimula ng ibang kabuhayan. Nais natin silang bigyan ng pagkakataong magkaroon ng ibang pagkakakitaan kung hindi na sila muling makapapasada.


Turok sa dibdib pa rin ang alaala ng ating jeepney drivers na namamalimos sa kalsada para maitawid sa gutom ang kanilang mga pamilya sa gitna ng pandemya. Gagawin natin ang lahat para tulungan silang makaahon sa panahong ito, tulad ng kinikilala natin ang kanilang kahalagahan sa pagpapasigla ng ating ekonomiya.

 
 

ni Grace Poe - @Poesible | March 8, 2021



Ramdam na ba ninyo ang alinsangan ng tag-araw? Tagaktak na naman ang pawis lalo na ‘pag tanghali at hapon. Mainit na ang panahon, sana ay hindi naman sumasabay ang ulo ninyo. Palamig din tayo kahit paano, kahit isang basong samalamig o kung may extra budget, malinamnam na halo-halo.


Kung dati-rati’y sabik na nagpaplano ng bakasyon ang mga tao sa ganitong panahon, ngayon ay marami ang nangangamba para sa kanilang kaligtasan. Lumalabas sa mga datos ang biglang pagtaas ng bilang ng COVID-19 cases sa ating bansa lalo na sa Metro Manila. Ang mga doktor, muling nananawagan ng ibayong pag-iingat dahil napupuno na naman ang Intensive Care Units (ICUs) at COVID wards ng mga ospital. Halimbawa, sa St. Luke’s Hospitals sa Quezon City at sa Bonifacio Global City, dumoble ang bilang ng mga pasyenteng nagpositibo na nangangailangang ma-confine sa ospital. Samantala, dahil sa dami ng nangangailangan ng atensiyong-medikal para sa COVID-19, binuksan ng Philippine General Hospital ang isang wing nito para gawing COVID ward.


Nagsimula na ang pagbabakuna sa prayoridad na sektor at kung patuloy na darating ang inaasahan nating supply ng bakuna mula sa ibang bansa, marami ang matuturukan ng kinakailangang panlaban sa coronavirus. Gayunman, hindi ito dahilan para hindi na mag-ingat ang mamamayan. Kailangan pa rin nating tuparin ang health protocols na itinatakda para sa ating kaligtasan.


Hindi ito ang panahon para magtigas ng ulo. Ang pagsunod natin sa mga gabay at panuntunan sa COVID-19 ay para sa kaligtasan natin at ng mga taong nakapaligid sa atin.


***


Magandang balita para sa mga mag-aaral at sa kanilang mga magulang na nahihirapan sa online schooling dahil sa kawalan ng gadget na magagamit. Naglatag ng loan program ang Landbank of the Philippines para sa mga mag-aaral na kailangan ng gadget sa pag-aaral.


Ang nasabing loan program ng Landbank ay malaking tulong sa mga pamilyang ramdam ang bigat ng gastos dahil kailangang bumili ng tablet, computer, o cellphone para sa online classes ng mga anak. Isipin mo nga naman, dati ay puwedeng magsalo lang sa computer o tablet ang magkakapatid na estudyante. Dahil sabay-sabay ang kanilang klase, kailangang tig-iisa sila ng gamit. Sa programang ito, maaaring humiram ang mga magulang ng halagang hindi lalagpas sa P50,000.


Kasabay ng pagkakaroon ng gadget ng mga mag-aaral para sa online learning, dapat ring mag-level up ang internet service providers. Aanhin ang gamit kung napakabagal naman ng internet. Sa dami ng nakaasa sa internet para sa edukasyon, dapat makapaghatid ang mga kumpanyang ginawaran ng ating pamahalaan ng prangkisa ng serbisyong makapagtataguyod ng matagumpay na online learning sa ating bansa.

 
 

ni Grace Poe - @Poesible | March 1, 2021



Marso na at simula na ng tag-init. Mag-iisang taon na mula nang pumasok ang COVID-19 sa bokabularyo ng karaniwang Pilipino. Dalangin natin ang kaligtasan ng bawat isa at ng inyong mga pamilya at mahal sa buhay.


Nasabay pa sa pandemya ang problema ng ating mga magbababoy. Nadale ang industriya nila ng African swine fever (ASF) na pumatay sa halos ikatlo ng bilang ng mga baboy sa ating bansa.


Lubhang apektado rito ang ating backyard hog raisers o iyong may babuyan sa bakuran. Dahil sa panuntunang inilatag ng Department of Agriculture (DA) para kontrolin ang ASF, isang baboy lang ang magkasakit nito, kailangang patayin ang buong populasyon. Dahil dito, naglalaho ang inaasahan ng mga magbababoy na pambayad sa mga ipinakain sa kanilang alaga pati puhunan sa mga ito. Baon sa utang tuloy ang kawawang nag-aalaga ng baboy.


Sang-ayon tayo sa paglalaan ng pondo ng DA para ipautang sa ating mga magbababoy na apektado ng ASF. Ang problema, natatakot ang mga mismong mangungutang na mabaon lamang sila. Baka mangutang nga naman sila pero mamatay lang ang kanilang mga alaga, o kaya ay hindi naman sila makabawi sa puhunan dahil sa price ceiling sa halaga ng baboy sa palengke.


Hinihimok natin ang DA na bigyang-kaluwagan ang mga magbababoy na hindi makakabayad sa kanilang mga utang. May budget na naman para rito, ilaan na talaga natin sa ayuda sa kanila. Doble-trahedya ang kinahaharap ng mga magbababoy na nadale ang alaga ng ASF. Huwag naman natin silang ibaon sa utang na hindi na sila makakaahon.


Habang hinihintay natin ang pagsisimula ng programa ng pagbabakuna sa ating bansa para magkaroon tayo ng proteksiyon laban sa Covid-19, huwag nating kalimutan na hindi lamang ang sakit na ito ang nagpapahirap sa ating mga kababayan. Bigyan natin ng ayuda ang maliliit nating magbababoy na nakaasa sa kanilang mga alaga para sa kanilang kabuhayan.

 
 
RECOMMENDED
bottom of page