May bakuna o wala, kailangan pa rin mag-ingat

ni Grace Poe - @Poesible | September 27, 2021

Nagpahayag kamakailan lamang ang Pangulo na tatanggalin na ang mandatoryong pagsusuot ng face shields sa mga bukas na lugar. Mananatili na lang itong kailangan sa mga establisimyentong sarado o may maraming tao.

Isang malaking pagluluwag ito sa sambayanang nananawagang tanggalin na ang rekisitong ito dahil tayo lang yata ang bansang kailangan kapwa ang face shield at facemask. Sa totoo lang, ang hirap isuot nang sabay ang mga ito sa mahabang oras. Marami ang nagrereklamo na kinakapos sila ng hininga o nahihilo kapag nasa loob ng mainit na lugar at suot ang mga ito.

Ayon sa Department of Health, posibleng tumaas pa ang bilang ng kaso ng COVID-19 sa Kamaynilaan bago ito bumaba nang unti-unti pagdating ng Oktubre. Bunsod ito ng vaccination rollout sa National Capital Region (NCR) at kalapit na lalawigan. Batay ito sa projection sa datos na nakakalap nitong nakaraang mga linggo.

Good news ito para sa atin, pero hindi ito dahilan para maging kampante at magpabaya ang mga tao. Kung magiging pasaway, baka sa halip na bumaba ang bilang ng kaso, kaharapin na naman natin ang panibagong surge.

Ipinapaalala sa ating lahat na may tinatawag na breakthrough infections. Ito ay ang mga kaso kung saan ang mga bakunado ay nagkakaroon pa rin ng COVID-19 infection. Bagama’t malaking tulong ang bakuna para hindi maospital at mamatay, mahirap pa rin sa katawan ang dapuan ng karamdamang ito. Bukod dito, makapanghahawa ang taong bakunado. Maawa tayo sa mga batang walang bakuna at sa mga may edad at mahihina ang resistensiya na maaaring maapektuhan kung magkakaroon ng exposure sa COVID-19.

Hindi dahil mild sa ibang tao, mild lang din ang tama sa atin. Ito ang kakatwa sa COVID-19: hindi natin mawari kung ano ang magiging epekto sa bawat tinatamaan nito. Maging maingat sa lahat ng pagkakataon.

Sa panahon ngayon, hindi na uubra ang mga dati nating sinasabi na sipon lang ito, trangkaso lang ito, kapag nagkakasakit. Ang ganitong pag-iisip ang pinagmumulan ng pagkakalat ng impeksyon. Maging malay sa mga sintomas ng COVID-19. Maging responsible kung nakararanas nito.

Nakamamatay ang pagwawalang-bahala. Nakamamatay ang pagsisinungaling at paglilihim. Mag-ingat tayong lahat.

Prayoridad ang kalusugan ng mga estudyante ngayong balik-eskuwela ulit!

ni Grace Poe - @Poesible | September 13, 2021

Ngayong araw, simula na ng pasukan ng mga mag-aaral sa pampublikong paaralan sa ating bansa.

Ikalawang taon nang magpapasukan pero ang mga estudyante, nasa bahay pa rin. Lahat nagsasabing mas mahirap ang pag-aaral sa bahay. Para sa may online schooling, malaking hamon ang hindi maasahang internet connection at limitadong espasyo sa tahanan.

Nand'yan din ang hirap ng paggabay sa mga anak na modular ang pag-aaral. Ang masaklap, hindi na bata ang nagsasagot sa ilang modules at aktibidad kundi magulang para lang makapagpasa sa takdang deadline. Naging biro na tuloy na ngayong panahong ito, ang dapat bigyan ng honor ay ang mga nanay, tita, at lola na gumagawa ng mga asignatura sa paaralan.

Noong Sabado, nakapagtala tayo ng 26,303 na bagong kaso ng COVID-19 sa bansa, ang pinakamataas na bilang mula noong nagsimula ang pandemya. Lalo at walang bakuna pa para sa mga bata, hindi natin sila basta mapalalabas para sa kanilang kaligtasan.

Samantala, iniintindi rin natin ang “learning loss” na nagaganap dahil hindi lahat ay nakapag-aaral. Maraming magulang ang pinahinto muna ang kanilang mga anak sa pag-aaral habang pandemya dahil walang magagamit na gadget ang mga anak para sa online learning. Problema rin ang tututok o magbabantay sa mga mag-aaral sa pagsasagot ng modules.

Ngayong simula na ng pasukan, isaisip natin palagi na ang kalusugan at kaligtasan ng ating mga anak ang prayoridad. Hamon para sa lahat ang remote learning. Habang nasa bahay, pilitin nating mabigyan ang ating mga mag-aaral ng kapaligirang angkop sa pagkakatuto. Alalayan natin sila pero huwag tayo ang gumawa ng mga aktibidad na para sa kanila.

Hindi ligtas ang mga bata sa Delta variant ng COVID-19. Nakita natin ito sa dami ng pediatric cases sa ating bansa mismo. Habang hindi pa umaabot sa mga bata ang pagbabakuna, bigyan natin ng proteksiyon ang ating mga anak sa pamamagitan ng pag-iingat para sa kanila. Huwag natin silang ihawa ng karamdaman. Magpabakuna kung maaari na at sundin ang lahat ng safety protocols kapag lumalabas para maiwasang makapag-uwi ng sakit sa mga tahanan.

Manatiling ligtas, mga bes.

Hindi lamang basta ayuda, kabuhayan para sa mga tsuper

ni Grace Poe - @Poesible | September 06, 2021

"Hari ng Daan” ang tawag natin sa ating mga jeepney dahil sa prominenteng lagay nila sa ating kultura at araw-araw na pamumuhay. Pero dahil sa pandemya, nakita natin ang kaawa-awang sitwasyon na namamalimos ang ating mga tsuper sa kalsada noong hindi sila payagang pumasada. Hanggang ngayon, masakit pa rin sa puso ang imaheng ito ng pagpapakababa para magkaroon ng pagkaing ipanglalaman sa kumakalam na tiyan.

Pinangunahan natin ang paglulunsad ng proyektong magbibigay ng tulong pangkabuhayan sa mga kuwalipikadong tsuper ng jeepney sa National Capital Region (NCR) at mga karatig lalawigan sa pangagasiwa ng Department of Labor and Employment (DOLE). Sa ilalim ng programang pangkabuhayang ito, ang napiling benepisaryo ay pagkakalooban ng livelihood package na nagkakahalaga ng P30,000 bawat isa.

Dalawa ang maaaring matanggap ng benepisaryong tsuper: “Starter Kit” o “Negosyo sa Kariton.”

Sa pamamagitan ng Starter Kit na napili, makapagsisimula ang benepisaryo ng kabuhayan tulad ng pagbibigay ng serbisyong elektrikal, plumbing, welding, car wash, pagkukumpuni ng motorsiklo, cellular phone, appliance, upholstery, o pagmamasahe.

Samantala, ang Nego-Kart naman ay magbibigay ng paunang kapital at kagamitan para sa pagtitinda tulad ng mga kariton at iba pang materyales upang makapagtayo ang makatatanggap ng maliit na tindahan.

Ang mga target na benepisaryo ay kailangang nasa hustong gulang, hindi kasama sa mga tumatanggap na ng 4Ps, nakatira sa NCR Plus, at nawalan ng trabaho o hindi makapagpatuloy bilang tsuper dahil sa restriksiyon ng pandemya, sakit, o iba pang kahalintulad na dahilan.

May pitak ang ating mga tsuper sa ating puso dahil sa pagmamahal sa kanila ng aking amang si FPJ. Bago pa man ito, sinikap nating makapagpaabot ng tulong sa kanila sa pamamagitan ng Panday Bayanihan. Gayunman, kinikilala nating hindi lamang ayuda ang kailangan nila, kung hindi pagkakakitaan.

Sa pagbibigay ng kabuhayan sa ating mga tsuper, ibinabalik natin ang kanilang dignidad sa pamamagitan ng marangal na paghahanapbuhay.