Gayuma (32)

ni Maria Angela Gonzales @Kuwentong Pag-Ibig | Enero 23, 2024

Sumakit ang katawan ni Princess, lalo na ang kanyang kamay at mga paa. Bigla niyang naalala na itinali nga pala siya roon habang pumapasok sa kanyang isipan ang hitsura ni Baninay. Nang mapatingin siya sa salamin, naningkit ang kanyang mga mata. Iyon din kasi ang hitsura niya ngayon. 

Gusto sana niyang umiyak, pero hindi niya magawa. Naisip niya kasi na hindi naman maibabalik sa dati ang kanyang hitsura kung sasayangin lang niya ang kanyang luha. 

Ang kailangan niya ay makaisip ng solusyon. Hindi naman kasi normal ang pinagdaraanan niya kaya dapat bawat desisyon na gawin niya ay may kaakibat na pag-iingat. 

Bata pa lamang si Baninay, alam niya nang may kakaiba rito. Ramdam niya ‘yun sa tuwing tumititig ito kay Gabriel. Gayunman, ni minsan ay hindi niya nag-isip na komprontahin ito.

Una, ayaw niyang lumabas na kontrabida sa paningin ninuman. Hindi naman kasi masama kung may paghanga ito kay Gabriel. Natural lang na hangaan nito ang kanyang nobyo na talaga namang napakaguwapo. Pangalawa, may takot siyang nararamdaman kay Baninay, sa tuwing tinitingnan siya nito. Kung may kakayahan nga lang siguro itong magbato ng punyal sa pamamagitan ng pagtitig ay ginawa na nito.

Ngunit, hindi siya dapat na magpadala sa kanyang negatibong nararamdaman. Ang kailangan niyang isipin palagi ay mahal niya si Gabriel kaya hindi siya gagawa ng anumang bagay na maaaring maging daan para sila’y magkahiwalay. 

“Maligayang pagbabalik,” wika ng matandang lalaki na kanyang nasalubong. 

“Hindi ko gustong pumunta rito,” wika niyang biglang kinabahan. Naalala kasi niya bigla ang transaksyon na ginawa niya rito. 

Kumunot ang kanyang noo nito, at sabay sabing, “bakit ka narito?” 

“Hindi ko rin alam. Ang gusto ko lang ay makauwi na ako.”

“Isa na namang kahilingan mo ang tutuparin ko.”

“Alam ko. Ngunit, kailangan ko itong gamitin. Anyway, may isa pa naman akong kahilingan na natitira bago mo tuparin ang ikalawa kong kahilingan na makauwi kay Gabriel.”

Itutuloy…

Gayuma (31)

ni Maria Angela Gonzales @Kuwentong Pag-Ibig | Enero 22, 2024

Kitang-kita ni Gabriel ang takot sa mga mata ni Princess, kaya maski siya ay nag-panic din. Hindi niya kasi makakayang mawala sa piling niya ang kanyang pinakamamahal, at hindi niya hahayaang mangyari ang kinatatakutan nito. 

“Huwag ka ngang ganyan,” buong diin niyang sabi. 

“Ito ang mangyayari. Mamamatay ako kapag hindi agad ako nakabalik sa aking katawan.”

“Sisiguraduhin kong makababalik ka sa katawan mo,” tiyak niyang sabi. 

Ikinatuwa naman ni Princess ang pagbibigay ng assurance ni Gabriel sa kanya, at hanggang sa hindi niya na napigilang yakapin ito. 

“Thank you,” wika nito habang nakayakap.

Dapat sana ay masiyahan si Gabriel sa ipinapakita ni Princess, pero may kakaiba siyang nararamdaman.

“Ano'ng gagawin natin?” Pagtatanong ni Princess. 

Sa tingin niya, hindi siya tatantanan ni Princess hanggang hindi nito nakukuha ang kanyang nais. Hindi rin naman kasi niya alam kung ano ba ang dapat niyang gawin.

Basta, nakatitiyak siya na hindi siya papayag na mawala ito sa kanya. 

“Wala pa akong ideya.”

“Ako mayroon.” 

“Ano?” 

“Hindi madali.”  

“Sabihin mo.”

“Kailangan natin ng albularyo para maitaboy na si Baninay sa katawan ko.”

“Sige, magpapahanap ako.”

“Hindi na kailangan, nand'yan naman si Manang.”

“'Yung ina ni Baninay?”

“Yes.”

“Kaya lang may babala ako sa’yo.”

Kumunot ang noo niya, sa napakaseryosong pananalita ni Princess. 

“Kailangan masaktan ang katawan ko.” Mariing sabi nito.

Itutuloy…

Gayuma (30)

ni Maria Angela Gonzales @Kuwentong Pag-Ibig | Enero 21, 2024

Napangiwi si Princess dahil sa biglang pagtawa ni Gabriel. Ang inaasahan kasi niya ay magalit ito. Ngunit, nakabibigla ang positibong pagtanggap nito sa kanyang sinabi. 

“Huwag ka ngang magpatawa,” wika niya. 

Hindi man lang sineryoso ni Gabriel ang kanyang sinabi. Kung hindi siya nagkakamali, inakala lang ng binata na siya'y nagbibiro.

Gustong ipagpilitan ni Princess ang kanyang sinasabi, pero pagkaraan ng ilang sandali ay parang naglaho ang lakas ng kanyang loob, at hindi na nga niya maibuka pa ang kanyang bibig para sana magsalita muli.

“Bakit ginayuma mo ba ako? ” Tanong nito. 

“Hindi ka ba naniniwala?” Tanong niya sa halip na sagutin ng diretsahan ang itinatanong nito. 

Marahang tawa ang pinawalan nito at sabay sabing, “hindi mo naman ako kailangang gayumahin. Day 1 palang mula nang magkakilala tayo, nagawa mo na akong magayuma.” 

Gusto sana niyang kiligin sa mga salitang sinasabi ni Gabriel, pero hindi niya masiguro kung seryoso ba ito o hindi. 

“Eh, bakit hindi ka nainlab kay Baninay? Iisa lang naman ang mukha namin.”

“Kasi nga ikaw ang mahal ko, kahit na ano pa ang hitsura mo, mahal kita. At hindi ikaw si Baninay, kaya hindi niya ako malilinlang.” Marahang sabi nito. 

May mga gusto pa sana siyang sabihin, pero pinili na lamang niyang itikom ang kanyang bibig. Basta ang mahalaga ay masaya siya sa kanyang narinig. 

“Pero, kailangan ko na bumalik sa katawan ko,” pagmamadali niyang sabi. 

“Kahit hindi na…”

“Hindi puwede,” gilalas niyang sabi. 

“Dahil nanghihinayang kang mawala ang kagandahan mo?”

“Dahil mamamatay ako kapag hindi na ako nakabalik sa katawan ko,” mariin niyang sabi.

Itutuloy…