ni Seigusmundo Del Mundo - @Panaginip, salamin ng inyong buhay | July 01, 2020
Salaminin natin ang panaginip ni Shen na ipinadala sa Facebook Messenger.
Dear Professor,
Naiihi ako tapos hindi ako matapus-tapos sa pagbaba ng mga suot ko dahil ang dami kong suot na pang-ibaba at pati ako ay nagtataka dahil ang dami kong suot na underwear, shorts at pantalon.
Naghihintay,
Shen
Sa iyo Shen,
Kapag maraming obligasyon ang tao, ang kanyang mga panaginip ay naging surreal dreams. Ang surreal dreams ay ang mga imahe o larawan, pagkilos o pangyayari na kakaiba sa normal na buhay.
Kaya sa surreal dreams ay may mga nakatagong katotohanan na medyo mahirap ilantad. Gayunman, kapag naunawaan ay mabibigyan ng ginhawa ang nanaginip at hindi na maging abala ang kanyang isipan sa mga bagay o problemang kanyang pasan-pasan.
Sa panaginip, ang surreal na senaryo ay ang eksenang hindi ka matapus-tapos sa pagbaba ng mga suot mo dahil sa sobrang dami nito.
Ang “umiihi” ay pagbabawas at ang pagbabawas ay kailangan ng tao dahil kung hindi magbabawas ay magkakasakit siya. At sa tunay na buhay, ang babawasan ay ang mga obligasyon na nagpapahirap sa tao. Pero sa iyong panaginip, hindi ka makapagbawas ng obligasyon sa dami ng suot na kailangan mong alisin.
Kaya ayon sa iyong panaginip, hirap na hirap kang mabawasan ang iyong obligasyon kung saan naaapektuhan ang isipan at katawan mo. Ito mismo ang sinasabing stress ang kalaban ng tao.
Kapag stressed, hirap matulog, tamad na tamad gumising, malata at matamlay kung saan ang lihim na dahilan ay gusto na niyang takasan ang mabibigat obligasyon na kanyang napasukan.
Pero ang hirap ng tulog, kalooban at kaiisip ay nasosolusyunan naman. Kapag tungkol sa utang ang obligasyon, puwede namang huwag mong pahirapan ang sarili mo sa pamamagitan ng pagsasabi sa inutangan na kung ano lang ang kaya mo, ‘yun lang ang ibibigay mo hanggang sa mabayaran mo ang kabuuang utang mo.
Gayunman, ang tunay na magpapagaan sa buhay mo ay ang pangko mo sa iyong sarili na hindi ka na mangungutang kahit kailan at sasabihin mo rin na kahit mapalad ang pag-unlad, ang mahalaga ay ang umaasenso pa rin naman.
Ang mga negosyanteng nagmamadali ay natutuksong mangutang, kaya sa huli ay nagsisisi dahil na rin natuklasan nila na ang pangungutang ang nagpapahirap sa kanilang buhay.
Pero sa mga alam ang gagawin, simple lang naman. Tulad ng nasabi na, aaminin sa inutangan na hindi niya kaya ang naunang usapan, kaya muling pag-uusapan ang obligasyon para isaayos ang pagbayad nang hindi mahihirapan at hindi rin sasakit ang ulo ng nagpautang na wala namang masingil sa tuwing maniningil.
Sa una, siyempre, ayaw ng nagpautang na hindi magbayad ayon sa kasunduan, pero kunyari lang ang galit niya dahil alam niyang may negosyong nagpapautang na wala namang talaga silang magagawa kapag walang nasingil. Kumbaga, minsan ay may ipinambabayad ang umutang, pero minsan ay wala rin at kailangan pang magpabalik-balik para makasingil. Sa ganyang sitwasyon, ang nagpauntang ay papayag na baguhin o muling isaayos ang paraan ng paghuhulog o pagbabayad.
Hindi sa tinuturuan kita kung paano buwisitin ang nagpapautang, pero ito ay isang reyalidad sa buhay ng mga Pinoy. Pero kung may pambayad ka, bayaran mo ang lahat nang mawala na ang stress sa buhay mo.
Hanggang sa muli,
Professor Seigusmundo del Mundo