top of page
Search

ni Maria Angela Gonzales @Kuwentong Pag-Ibig | Marso 20, 2024


ree


Mahal ako ni Nhel!” Paulit-ulit na sinabi ni Via sa kanyang sarili. Ramdam niya kasi ang pag-ibig nito sa kanya. 


Sa palagay naman kasi niya hindi madali ang magpanggap at kung tunay ngang wala itong gusto sa kanya, hindi siya nito aangkinin ng paulit-ulit. 


“Mahal ko ba talaga si Nhel Zamora?” Paulit-ulit din niyang tanong sa kanyang sarili. Sa palagay niya ay ‘oo’ dahil tumutugon naman siya sa ginagawa nito sa kanya. 


“Sumama ka sa akin,” wika sa kanya ni Nhel. 


Kumunot ang kanyang noo at sabay sabing, “Saan naman tayo pupunta?”


Matagal bago ito sumagot na para bang pinag-isipan muna ang sasabihin. “Sa opisina.”


“At ano ang gagawin ko roon?”


“Wala.”


“Eh, bakit ako sasama?” Nagtataka niyang tanong. 


“Gusto ko kasing nakikita ka.”


“Para namang ang ganda-ganda ko.” 


“Talaga namang maganda ka.” 


“Dahil d’yan, may kiss ka sa akin,” biro niya kay Nhel. 


“Game,” wika nito sabay nguso. 


Hinalikan nga niya ito dahil na-miss din naman talaga niya ang labi nito. Nang mapatingin siya rito, may takot siyang naramdaman. Para kasing mahihirapan na siyang alisin ito sa kanyang buhay. 


“Paano kapag isang araw ay nawala ito sa kanyang buhay?” Kabadong tanong niya sa sarili. 


Pagkaraan ay ipinilig niya ang kanyang ulo. Kailangan niyang alisin sa kanyang isipan ang ganu’ng senaryo. Kasal na sila ni Nhel, kaya ipaglalaban niya ang kanilang pag-iibigan.



Itutuloy…


 
 

ni Maria Angela Gonzales @Kuwentong Pag-Ibig | Marso 19, 2024


ree


Hindi alam ni Via kung saan nagpunta si Nhel at labis na ang kanyang pag-aalala dahil gabi na, pero ‘di pa rin ito nakakauwi.


Mga katulong lang ang kanyang kasama. Ibig sana niyang makipagkuwentuhan sa mga ito, pero pilit nilang iniiwasan si Via. 


“Nasaan ba si Nhel?” Hindi nakatiis niyang tanong. 


“Wala kaming ideya.”


“Hindi man lang niya ako naisip,”


“Hindi totoo ‘yan,” madiing sabi nito. 


Bigla siyang nanigas nang marinig niya ang boses ni Nhel. Hindi niya tuloy ito magawang lingunin at gusto na lamang niyang lumubog sa kanyang kinalalagyan. 


“Alis ka nang alis!”


“May nilakad lang akong mahalaga.”


“Bakit hindi ba ako mahalaga?”


Bigla namang humagalpak ng tawa si Nhel.


“Naiisip mo rin ba ako?” Hindi niya napigilang itanong. 


“Ofcourse.”


Ilang ulit siyang napalunok sa labis na kasiyahan. Ngunit, wala siyang lakas na loob para magtatatalon. 


“Asawa kita, kaya walang ibang nasa isip ko kundi ikaw lang.”


Napurnada ang kilig na kanyang naramdaman nang maalala niya ang mga ginagawa nito. 


“Ayokong maniwala,” nahagilap pa niyang sabi. 


“Wala ka bang tiwala sa sarili mo? Kung may tiwala ka sa sarili mo, hindi mo iisipin na may ibang babae pa akong nagugustuhan dahil ikaw lang, sapat na.”


“Masyado ka lang bolero.”


“Hindi totoo ‘yan.” 


“Hindi ko alam kung maniniwala ako sa iyo. Hindi dahil sa wala akong tiwala sa sarili ko.”


Marahas na buntong hininga ang pinawalan nito bago angkinin ni Nhel ang kanyang labi. Napakapit tuloy siya sa batok nito at ‘di rin niya nais na matapos ito.


Itutuloy…


 
 

ni Maria Angela Gonzales @Kuwentong Pag-Ibig | Marso 17, 2024


ree


Hindi makapaniwala si Via na magagawa siyang ligawan ni Nhel, tulad ng isang probinsyanong umaakyat ng ligaw. Bigla tuloy naglaho ang tampo na kanyang nararamdaman nang sumilip siya sa bintana, naroon kasi si Nhel at hinaharana siya.


Ang awit na kinanta ni Nhel ay ang ‘Pangarap ko ang ibigin ka,’ kaya hindi niya napigilan ang mapangiti. Hindi niya lubos akalain na magka-timbre pala sila ng boses ng isang sikat na singer na si Erik Santos. Hindi tuloy niya mapigilan ang mapasinghap. Paano ba naman niya hindi mararamdaman iyon eh, damang-dama niya ang bawat lyrics nito.


“Para sa iyo?” Tanong niya sa sarili, sabay tutop sa tapat ng kanyang dibdib. Pakiramdam kasi niya ay bumilis ang tibok ng kanyang puso. 


“Ang ganda naman ng boses ng asawa ko,” hindi niya napigilang sabihin. 


Nilambingan pa niya ang kanyang boses. Kahit na nililigawan si Nhel, hindi pa rin siya kumbinsido na mahal talaga siya nito dahil may nagsasabi sa kanyang isip na ginagamit lang siya nito para makapaghiganti.Agad namang umakyat si Nhel sa bintana, kahit na sa tingin niya ay kayang-kaya naman iyon ng kanyang asawa, iniabot pa rin ni Via ang kanyang kamay para tulungan itong makaakyat.


“Ang sweet mo naman.”


“Ayoko kasing mahulog ka.”


Marahang tawa naman ang ginawang tugon ni Nhel. 


“Bakit ka natatawa?”


“Para kasing napakaimposible. Kaya kong tumalon kahit ilang palapag pa ang taas.”


Si Via naman ang napahagikgik. Tiyak kasi niyang niyayabangan lang siya ni Nhel, pero siyempre hindi na niya binara pa ito. Baka kasi kapag kinontra niya pa ito ay madagdagan pa ang inis nito sa kanya.


Kahit asawa na siya nito, hindi pa rin siya nakakasiguro kung mahal ba siya nito. 


Ayaw niya rin paasahin ang kanyang sarili, mas maiging tanggapin na lang niya na paghihiganti lamang ang gusto ni Nhel sa kanya. Nais lang talaga isipin ni Via ngayon na mahal na mahal siya ng kanyang asawa. Pero, hindi siya utu-uto para paniwalaan ang ginagawang effort ng kanyang asawa.


“Kaya nainlab ako sayo, eh! ” Sarkastikong sabi niya.



Itutuloy…


 
 
RECOMMENDED
bottom of page