top of page
Search

ni Maria Angela Gonzales @Kuwentong Pag-Ibig | Marso 16, 2024


ree


“Kung ayaw mong masaktan, huwag mo siyang mahalin!” Buong diing sabi ni Via sa kanyang sarili. 


Nakakasiguro kasi siya na sa bandang huli, magiging kawawa lang siya at aware siyang hindi pagmamahal ang dahilan kaya nakakapiling niya ngayon si Nhel.


Dati pa man ay nakakaramdam na siya ng inggit, kapag nakakakita siya ng mga batang mayroong kumpletong pamilya. Kaya mula nang mag-asawa ang kanyang ina, hindi niya naitago ang sobrang kagalakan na sa wakas ay mayroon na siyang tagapagtanggol.


Ngunit, biglang nagbago ang sitwasyon mula nang mawala ang kanyang ina. 


Mahal na mahal ni Pedro ang ina ni Via, kaya nang mawala ito, para bang dumilim din ang kanyang buhay.


At ngayong mayroon ng asawa si Via, kahit hindi man sabihin sa kanya ni Nhel, alam niyang wala siyang maaasahang pag-ibig dito. Ipinilig niya ang kanyang ulo dahil gusto sana niya iyong itaktak sa kanyang isipan.


“Hindi ka ba naniniwala sa akin?” Maang nitong tanong sa kanya.


“Mabuti ng aware ka.”


“Kung hindi mo ako paniniwalaan, tiyak mas masasaktan ka.”


“Mas maiging sampalin mo ako ng katotohanan, kesa suyuin ng kalokohan.”


“Ang tigas din ng ulo mo.” mariing sabi nito sa kanya. 


“Kamusta ka na?”


“Humina ang pandinig ko,” wika niya kahit iba naman ang gustong sabihin ng kanyang utak. 


“Well, hindi ko na nga pala kailangan tanungin ka dahil alam ko na rin naman ang totoo.”


Buong kayabangang sabi niya kahit ang bigat ng kanyang damdamin.


“May gusto akong ipagawa sa iyo,” 


“Ano?”


“Paghirapan mo ako.”


“Ano?”


“Ligawan mo ako at gusto kong mahulog ang loob ko sa iyo,” wika niyang kinikilig.

Marahang tawa naman ang ginawang tugon ni Nhel.


“Seryoso ako.”


“Basta wala kang ibang iibigin kundi ako lang? Game?” Sagot naman nito sa kanya.



Itutuloy…


 
 

ni Maria Angela Gonzales @Kuwentong Pag-Ibig | Marso 14, 2024


ree


“Mahirap  lokohin ang pag-ibig,” nasisiyahang sabi ni Via sa sarili habang nakatitig sa guwapong mukha ng kanyang mister na natutulog. Dahil doon, naramdaman niyang nagdya-jumping jack ang kanyang puso.


“Mahal na ba niya ito?” Gilalas niyang tanong sa kanyang sarili. Gusto sana niyang sabihin ang katagang ‘hindi’ pero parang ang hirap gawin. Napakaimposible dahil hindi nakukumpleto ang kanyang araw kapag walang nangyayari sa kanila. Umabot pa nga siya sa puntong nag-research siya ng iba’t ibang paraan kung paano mapapaligaya ang isang lalaki dahil ibig niyang siya lang ang makapagbigay ng kasiyahan sa kanyang asawa.


“Baka naman matunaw na ‘ko sa kakatitig mo,” wika ni Nhel.


Bigla siyang napaigtad. Hindi niya kasi akalain na mararamdaman ng kanyang asawa ang kanyang pagtitig. Tatayo na sana si Via sa kanyang kinahihigaan, pero pinigilan siya nito dahilan para ma-out of balance siya at masubsob kay Nhel.


Muli, inangkin na naman nito ang kanyang labi. Ayaw sana niyang magpahalik dahil hindi pa siya nagtu-toothbrush pero hindi siya makawala rito.


“Gusto mo ba talagang kumawala?” Tanong niya sa sarili. Napahagikgik siya dahil alam niyang hindi rin naman iyon ang gusto niya.


“Ano ang nakakatawa?” Inis na tanong sa kanya ni Nhel.


Lalong lumapad ang kanyang ngiti. “May naalala lang ako.”


“Wala kang dapat isipin kundi ako lang.”


“Masyado naman.”


“Seryoso ako.”


“Okey, pero hindi naman maaaring ako lang.”


Kumunot ang noo nito. Kahit sabihin pang lukot ang noo nito, hindi pa rin nabawasan ang kaguwapuhan nito at para bang lalo pa iyong nadagdagan. 


“Ayoko rin na magkakaroon ka ng iba.”


“Lalaki ako.”


“Babae ako at kaya ko rin gawin ang ginagawa mo.”


“Subukan mo.”


“Huwag mo akong hamunin dahil buking ko na ang plano mo,” inis niyang sabi sabay tingin sa asawa. 



Itutuloy…


 
 

ni Maria Angela Gonzales @Kuwentong Pag-Ibig | Marso 13, 2024


ree


Ngayon ay unti-unti nang nalilinawan si Via. Paghihiganti lang pala ang dahilan kaya siya pinakasalan ni Nhel Zamora. 


Aware naman siyang malas siya pagdating sa lalaki. Una, hindi siya pinanindigan ng kanyang tunay na ama, sinalo nga ni Pedro ang responsibilidad, ngunit may hangganan naman. Natapos iyon mula nang mawala ang kanyang ina at ngayon na mayroon na siyang asawa, paghihiganti naman pala ang rason kaya siya pinakasalan.


“Ini-expect mo ba talagang tunay ang pag-ibig niya?” Sarkastikong tanong niya sa sarili. 


Gayunman, umaasa pa rin siya na may ibig sabihin ang mga nangyari sa kanila. Nais sana niyang kumbinsihin ang kanyang sarili na nakakaramdam din siya ng pag-ibig sa bawat haplos ni Nhel, ngunit may malaking kamay na sumasampal sa kanya, marahil iyon ang katotohanan.


“Hindi ko rin naman maramdaman na mahal mo ako at ganundin ako sa iyo.” Sinikap pa niyang makipag-eye to eye rito dahil nais niyang mabasa nito ang katotohanan.


“Baka ang ibig mong sabihin ay kasinungalingan?” Sarkastikong sabi niya sa sarili.


“Talaga ba?” Matabang nitong sagot.


“Pinagbigyan lang naman kita eh. Ayokong marinig na may masabi kang hindi sulit ang mga natalo sa iyo, kaya puwede ba ‘wag mong isipin na inlab ako sa iyo dahil hindi iyon totoo.”


“Bakit ba ayaw mong maniwala?” Buwisit niyang tanong.


Mabilis din ang naging pagsagot ni Via, “Dahil imposible.”


“Wala ka talagang tiwala sa sarili mo, ‘no?”


“Mapagkakatiwalaan ba talaga kita?” Sarkastikong tanong nito kay Nhel.


Sa isang sandali, gusto niya tuloy itong saktan. Saktan hanggang sa mamaga ang labi ni Via sa kanyang halik.



Itutuloy…


 
 
RECOMMENDED
bottom of page