top of page
Search

ni Maria Angela Gonzales @Kuwentong Pag-Ibig | Ika-7 Araw ng Abril, 2024


ree

“Bitawan mo na ako!” Wika ni Via kahit na hindi naman niya gustong kumawala kay Nhel.


“Akin ka lang!” tugon naman ni Nhel.


Talagang ayaw nitong bitawan ang kamay ng kanyang misis, kahit na ilang beses pa itong nagpupumiglas.


Sa puntong iyon, parang ibig niyang maniwala sa sinasabi ni Nhel. Talaga naman kasing ayaw niyang mawala si Nhel sa kanyang buhay. Sobra na niya itong minahal, at hindi na niya gustong magkahiwalay pa sila. Pero, alam niyang hindi magiging madali ang lahat lalo na’t ayaw sa kanya ng ina nito.


“Kahit na ayaw sa akin ng ina mo?”


“Tayo ang magsasama.”


“Baka naman ayawan mo rin ako kapag nadurog mo na ang puso ko?”


“So, mas naniniwala ka sa sinasabi nila?” Hindi makapaniwalang tanong niya.


“Pero, mommy mo na ang nagsabi.”


“Hindi kita niloloko. Alright, galit na galit talaga ako kay Pedro, pero kinalimutan ko na iyon mula nang makita kita. Isa pa, hindi ka na rin nawala sa isip ko. Pinakasalan kita dahil sa labis na pagmamahal ko sa iyo. Pero, hindi kita masisisi kung ganu’n ang tingin mo sa akin. ‘Yun naman talaga ang pinlano ko dati, pero nagbago ang lahat.”

“Okey.”


“‘Yan lang ang sasabihin mo?” Hindi makapaniwalang tanong ng kanyang mister.


“Maaari ngang pinlano kong saktan ang damdamin mo, kayo ng Tatay Pedro mo, kaya lang nag-iba ang plano ko. Hindi kita kayang saktan. Pisikal man o hindi.”


“Pero, baka gumawa sila ng paraan para paglayuin tayo?” Buong pag-aalala niyang sabi. “Hindi ako papayag! Ikaw ang mahal ko, kaya sa iyo lang ako. Saka, mag-asawa na tayo. ” Marahang tango ang ginawa niya. Nagtatalo ang puso’t isip niya kung sino ba ang susundin niya. Ang kanyang puso o ang isip?

 

Itutuloy…

 
 

ni Maria Angela Gonzales @Kuwentong Pag-Ibig | Ika-6 Araw ng Abril, 2024


ree

Hindi pa man nagsasalita si Madame Marie, kabadung-kabado na si Via. Mapanuri kasi ang tingin na binibigay nito sa kanya. 


Paano na lang kapag nalaman nito kung sino siya? 


Napatingin siya kay Nhel nang hawakan nito ang kanyang kamay. Sa klase nang tingin na ibinibigay nito sa kanya, parang binibigyan siya nito ng assurance na hindi siya puwedeng saktan ninuman. 


“Hindi nga ba?” Tanong niya sa sarili. 


“Sino siya?” Tanong ng matandang babae. 


“Via po,” wika niya. 


“My wife,” wika ni Nhel sabay hawak sa bewang ni Via. 


“Your wife?” Wika nito sabay tawa na para bang isang pagkakamali ang maging asawa ni Nhel. 


“Pipili ka lang ng babae, ‘yung mukhang ordinaryo pa!” Dagdag pa nito.


Medyo nasaktan si Via sa kanyang narinig. Para kasing iniinsulto siya ng matandang babae. Kunsabagay, talaga naman kasing wala siyang maipagmamalaki. 


“I love her,” mariing sabi ni Nhel, mas lalo pang hinigpitan ni Nhel ang pagkakayakap sa kanyang misis.


“May alam ka ba sa pag-ibig?” Sarkastikong tanong ni Marie kay Nhel.


“Hindi ba ang alam mo lang ay mamerhuwisyo at pumatay ng ibang tao?” Dagdag pa nito.


“Iyon kasi ang itinuro ng magaling mong asawa!”


Gulat siyang napatingin kay Nhel. Nakakunot ang noo nito na para bang iritable na sa kanyang ina. 


“Ayoko sa kanya,” diretsong sabi sa kanya ng matandang babae. 


“Ipinakilala ko lang sa inyo si Via.” Malamig nitong sabi. 


“Mas gusto ko si Mariz.” 


“Pero, kasal na kami. Wala ka nang magagawa. Via, let’s go,” wika ni Nhel, sabay hila sa kanyang misis. 


Agad namang naging sunud-sunuran si Via sa kanyang asawa. Mahal niya si Nhel kaya talagang susundin niya ito. Iyon nga lang, hindi niya maiwasan ang masaktan. 

 

Itutuloy…

 
 

ni Maria Angela Gonzales @Kuwentong Pag-Ibig | Ika-5 Araw ng Abril, 2024


ree

Dumagundong nang husto ang dibdib ni Via nang makita niya si Nhel sa kanilang pintuan. Hindi niya kasi inaasahan na magpapakita pa ito sa kanya.  Sa ngayon, gusto na lamang niyang burahin sa kanyang isipan ang ideya na niloko lang siya nito. Panigurado kasing hindi iyon totoo. 


Ang importante lang ngayon kay Via ay nakita na niya muli si Nhel. Wala na siyang pakialam kung sumagi man sa isipan niya na lolokohin lang siya nito o hindi.  


Mahal niya si Nhel. Kaya lahat ay gagawin niya para sa kanyang mister. Kung hindi man siya nito mahal, gagawin niya ang lahat para mahalin siya nito. Naniniwala naman siya na makukuha rin niya ang puso nito. 


“Ano’ng ginagawa mo rito?” Nahagilap niyang tanong. 


Bahagyang kumunot ang noo nito na para bang hindi nagustuhan ang kanyang tanong.


“Susunduin ko na ang asawa ko,” buong diing sabi nito.


Nang sabihin ni Nhel ang katagang ‘asawa’ parang ibig niyang ngumiti. Para kasing napaka-possessive nito nang sabihin ang mga katagang iyon. Pakiwari tuloy niya, hindi nito hahayaan na may mang-agaw sa kanya. 


“Paano si….” Umiling siya dahil hindi niya matandaan kung alam ba niya ang pangalan ng fiancée ng kanyang asawa. 


“Wala akong pakialam kay Mariz. Ikaw lang ang mahalaga sa akin,” mariing sabi nito na para bang gustong pakadiinan sa kanyang utak ang mga sinabi. 


“Uuwi na ba tayo?” Excited niyang tanong. 


“Wala ba si… Tatay Pedro mo?”


“May pinuntahan lang, ngunit nangako siya na hindi na siya magsusugal.”


Umungol ito na para bang ayaw maniwala sa kanyang sinabi. 


“Mas maigi siguro kung mag-uusap kayo.”


“Next time.”


“Okey.”


“Pupunta tayo sa bahay – sa mansyon ng pamilya ko,” mariing sabi nito. 


Hindi niya alam kung bakit may kaba siyang naramdaman sa sinabi ni Nhel. 


Itutuloy…


 
 
RECOMMENDED
bottom of page