Pangakong Laan

ni Raphael Pesebre - @What's In, Ka-Bulgar | December 20, 2020

Tanong ko, tanong ninyo, ito ba’y tadhana?

Sakit, kalamidad, trahedyang tumama,

saan nanggaling, saan nagsimula?

Resulta’y kapabayaan o pagsasawalang-bahala.

Unang dumating nakamamatay na pandemya,

pilit dinidiskubre medisinang kaaya-aya.

Nabalot ng takot ang pusong dating masaya,

naiisip na mahawa ang buong pamilya.

Matinding unos ang sunod na humambalos,

sinapit ng marami, sadyang kalunus-lunos.

Binaha, inanod, kabuhayan ay naubos,

nausal ay pasalamat sa tulong na bumuhos.

Pakinggan aking pagsusumamo,

mga nangyayari sa isip ko’y ‘di klaro.

Hiling na paliwanag sa galaw ng mundo,

talaga bang ganito, sunud-sunod na delubyo?

Dalangin ko’y hawakan, huwag pabayaan.

Tulad ng Iyong pangako sa sangkatauhan,

titingnan, aalagaan at pakakaingatan,

walang hanggang pagmamahal sa amin ilaan.